Merlin's Music Box

Ο Τζιμάκος κι εγώ: Αναμνήσεις από το σπίτι των (μισο)πεθαμένων...

[...]μια συγκεκριμένη φάση θα μου μείνει αξέχαστη από τις βραδιές που παρακολουθούσα το συγκρότημα στη Λήδρα της πλακιώτικης Λυσίου: Ψηλοτάβανο το μαγαζί κι ενώ η μπάντα έχει σταματήσει να παίζει, υπάρχει κάτι σαν σκαλωσιά, ψηλά πάνω από τη χαμηλή σκηνή (το κοινό ήταν τραπεζωμένο). Τα φώτα σβήνουν, πίσσα σκοτάδι, κι αμέσως μετά ένας προβολέας που εκπέμπει λευκό φως σημαδεύει μια κοπέλα που κάθεται σεμνά και ταπεινά σε ένα σκαμνί στη μια γωνία της σκαλωσιάς, φορώντας έναν λευκό μακρύ χιτώνα. Είναι σκυφτή και απορροφημένη στο κέντημά της.

Ξαφνικά, ακούγεται φασαρία, τρεχαλητό, ένας μίνι ορυμαγδός από αστραπόβροντα. Η κοπέλα στρέφεται αιφνιδιασμένη και να σου ο Τζιμάκος, ως άλλος Άγγελος Κυρίου, πάνω στη σκαλωσιά κρατώντας στο απλωμένο χέρι του, αντί του πασίγνωστου Κρίνου, έναν δοκιμαστικό σωλήνα (η εποχή των παιδιών του σωλήνα, βλέπετε). Κι ενώ η κοπέλα (προφανώς, η Αειπάρθενος Μαρία) γονατίζει μπροστά του για να παραλάβει τον σωλήνα και να δεχτεί τη θεϊκή ευλογία, κάπου μπουρδουκλώνεται και το πρόσωπό της βρίσκεται «άθελά» της ανάμεσα στα πόδια του Τζιμάκου, ο οποίος δείχνει να το απολαμβάνει δεόντως – όπως τελικά και η κοπέλα που βάζει όλη της την μαεστρία στην εκτέλεση της πασίγνωστης σεξουαλικής πράξης. Όλα αυτά ασφαλώς ντυμένοι, για να μην παρεξηγιόμαστε. Ωστόσο, τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως ακριβώς θα ήθελε το... ευλογημένο ζεύγος. Λίγο πριν την πεολειχική κορύφωση, ακούγεται από τα ηχεία ο ήχος ενός αυτοκινήτου που φρενάρει απότομα και μια πόρτα που ανοίγει και κλείνει γρήγορα. Η κοπέλα σταματάει αυτό που κάνει και πετάγεται έντρομη όρθια, κραυγάζοντας: "Ο Ιωσήφ!" Και τότε... τότε... σε μια γιγαντοοθόνη που κρέμεται πάνω από τη σκαλωσιά, ψηλά κοντά στο ταβάνι, εμφανίζεται η φωτογραφία του Ιωσήφ. Του Ιωσήφ... Ποιανού Ιωσήφ; Μα του Ιωσήφ Στάλιν, φυσικά!

Και αρχίζει η μουσική... Και έχουμε πέσει κάτω από τα γέλια… Και ο Τζιμάκος, στο μικρόφωνο πια, αρχίζει να άδει: «Ένα μωρό με δυο κεφάλια, και δυο κεραμίδια στα δυο του τα φρύδια… Ο δότης μπαμπάς του ήταν στο ΕΚΚΕ, κι έχει λατέρνα που παίζει ρέγκε…»

Γιάννης Καστανάρας, 05.02.2020 στο Merlin's Music Box