ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ

Οι Μουσικές Ταξιαρχίες στη φωτογραφία που περιέχεται στο εσωτερικό του ομώνυμου δίσκου. Ευγενική συμμετοχή στη φωτογράφηση του Κώστα Γκουσγκούνη.

Ένα Αυγουστιάτικο βράδυ του 1981 ο ιδιοκτήτης της παμπ "Skylab", στην Πλάκα, κάλεσε τον εικοσιεπτάχρονο τότε Τζίμη Πανούση και την παρέα του για να παίξουν στο μαγαζί του. Τελικά έμειναν έναν ολόκληρο χρόνο, ξεκινώντας μια μουσική διαδρομή που ακροβατεί μεταξύ τέχνης και πρόκλησης. Οι Μουσικές Ταξιαρχίες δημιουργήθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην «Αρχιτεκτονική» και στη συνέχεια στις 27.1.81 ως κουαρτέτο (Πανούσης, Βέκιος, Πολίτης, Δρόλαπας) στο ΑΧ ΜΑΡΙΑ. Στη συνέχεια, προστέθηκαν στο σχήμα οι Βαν Σβάρνας (σαξόφωνο) και Δημήτρης Παπαβασιλείου (πιάνο). Την πρώτη εμφάνισή τους με πλήρες σχήμα την έκαναν στο θέατρο ΡΙΑΛΤΟ στις 9.2.81. Από τότε πραγματοποίησαν πολλές συναυλίες και το 1980 κυκλοφόρησαν ανεξάρτητα σε κασέτα το Disco Tsoutsouni που περιείχε ηχογραφήσεις πριν το 1977. Τέσσερα τραγούδια από αυτά ξαναηχογραφήθηκαν για τον ομώνυμο δίσκο-ντεμπούτο τους Μουσικές Ταξιαρχίες που κυκλοφόρησε το 1982. Ακολούθησαν οι δίσκοι Αν η Γιαγιά μου είχε Ρουλεμάν (1984) και Hard Core (Ζωντανή ηχογράφηση, 1985). Στον επόμενο δίσκο Κάγκελα Παντού (1986) ο Πανούσης παρατάει το όνομα Μουσικές Ταξιαρχίες και αποδείχνει περίτρανα ότι είναι μια ομάδα μόνος του. Ο ίδιος ο Πανούσης δηλώνει σε συνέντευξή του ήδη από το 1984:
«Δεν ξέρω πόσοι το έχουνε καταλάβει, οι Μουσικές Ταξιαρχίες είναι μια μπλόφα. Κάτι δηλαδή πήγαινε να γίνει, αλλά άμα δεν υπάρχει υποδομή δεν γίνεται τίποτα. Γίνανε προσπάθειες να λειτουργήσει το συγκρότημα και με άμεση δημοκρατία και με δημοκρατικό συγκεντρωτισμό χωρίς αποτέλεσμα. Αφού η μοναδική δουλειά που γίνεται συλλογικά είναι η ενορχήστρωση των τραγουδιών που γράφω εγώ που έχω την ευθύνη και για όλα τα υπόλοιπα, δεν μας έμενε παρά το σύστημα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, του ΚΥΝΟβουλευτισμού με όλα τα επακόλουθα π.χ. οι διαρροές. Να φεύγει δηλαδή κάποιος όπως έφυγε ο Μπουλούκος από το ΠΑΣΟΚ. Απ' την άλλη βέβαια δημιουργείται κι ένας υγιής θεατρικός πυρήνας άσχημων γυναικών με την επωνυμία "το θέατρο του κώλου". Βέβαια είναι ακόμα νωρίς για περισσότερες λεπτομέρειες.» (Περιοδικό Ποπ & Ροκ #74, Απρίλιος 1984).

Από το 1985 και μετά η σύνθεση αλλάζει σχεδόν σε κάθε δίσκο. Το μόνο σταθερό μέλος (πλην του Πανούση βέβαια) από την αρχή ως το 2003 ήταν ο αειθαλής κιθαρίστας των Μουσικών Ταξιαρχιών Σπύρος Πάζιος.

Οι Μουσικές Ταξιαρχίες υπήρξαν ένα από τα σημαντικότερα ροκ συγκροτήματα της δεκαετίας του 1980. Επηρέασαν αρκετούς νεοέλληνες καλλιτέχνες και διαμόρφωσαν σε σημαντικό βαθμό την ελληνική σκηνή. Η δημοτικότητά τους την περίοδο αυτή ήταν αρκετά μεγάλη. Σχεδόν σε όλες τις συλλογές που κυκλοφορούν σχετικά με το ροκ στην Ελλάδα των δεκαετιών '70-'80 περιέχεται κομμάτι τους.

Βασική σύνθεση ήταν οι:

Κατα καιρούς, για μικρά ή μεγάλα διαστήματα, στις Μουσικές Ταξιαρχίες πήραν μέρος οι:

Συνεργάτες

Εκτός αυτών υπήρξαν και συνεργάτες που έλαβαν έκτακτα μέρος στις ηχογραφήσεις αλλά "επίσημα" δεν ανήκαν στις Μουσικές Ταξιαρχίες:

ALAMANA'S BRIDGE

Το 1983 κυκλοφόρησε ένας δίσκος-συλλογή από τη Vertigo με τίτλο Made in Greece Vol.1 στον οποίο συμμετείχαν οι Alamana's Bridge (αργότερα κυκλοφόρησε και Vol.2 με ελληνικά συγκροτήματα με αγγλόφωνο στίχο). Οι Alamana's Bridge δεν ήταν άλλοι από τις Μουσικές Ταξιαρχίες οι οποίοι, θέλοντας να συμμετέχουν στο άλμπουμ, άλλαξαν όνομα επειδή τους δέσμευε το συμβόλαιό τους με την τότε δισκογραφική τους εταιρία (MINOS-EMI). Δεν έβγαλαν ποτέ άλλο δίσκο και δεν έκαναν ούτε μια ζωντανή εμφάνιση με αυτό το όνομα. Τα δύο τραγούδια τους που συμπεριλαμβάνονται στο Made in Greece Vol.1 είναι το Στα Σάλωνα σφάζουν Φρικιά και το Sweet Water's Gay.
Στους Alamana's Bridge έπαίζαν οι Τζ. Πανούσης, Β. Βέκιος, Δ. Δασκαλοθανασης, Γ. Δρόλαπας και ο Νικόλας Γκίνης (από τους Σύνδρομο) που τραγουδάει το Sta Salona sfazoun frikia και παίζει μπάσο στο Sweet waters guy.
To 1996 ξανακυκλοφόρησε σε CD από την Polygram.

Φωτογραφίες:

Κείμενο: Γιώργος Αρβανιτάκης / Μάριος Μαγιολαδίτης