in2life.gr, 15/04/2016

Είδαμε τον Τζίμη Πανούση στο HotSpot

Απολαύσαμε τον Τζιμάκο… στα καλύτερά του, ζωντανά στο HotSpot, και σας μεταφέρουμε εντυπώσεις.

της Ειρήνης Ορφανίδου

Μισή ώρα πριν από την έναρξη της παράστασης κάθεται στη (σκοτεινή ακόμη) σκηνή σε μια μπερζέρα, ενώ πίσω, στο φόντο περνούν εικόνες πολιτικών στην… αγχόνη -Αλέξης Τσίπρας, Νίκος Παππάς, Ανδρέας Λοβέρδος, Φώτης Κουβέλης, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Γιάνης Βαρουφάκης, Άδωνις Γεωργιάδης -ο τελευταίος με ρόλεΐ κομμωτηρίου- φορώντας όλοι, πάνω από τα κοστούμια τους, κάτι σαν κόκκινο - πορτοκαλί αντιανεμικό μπουφάν.

«Έχω κλειστοφοβία, δεν μπορώ να καθίσω στο καμαρίνι», λέει ο Τζιμάκος από μικροφώνου στη σκοτεινή πάντα σκηνή. Και ενώ η προσέλευση του κόσμου συνεχίζεται, εξηγεί, προς αποφυγή παρανοήσεων, ότι αυτό που βλέπουμε πίσω είναι «η Γιορτή της Δημοκρατίας».

Η παράσταση «Hot Spot» είναι η επικαιροποιημένη εκδοχή της «Hellass Mastournation», που παρουσίασε προ μηνών. «Hot Spot», νηστεία, προσευχή και rock and roll για τα Σάββατα της Σαρακοστής- ή, «… Το κοινωνικό δράμα Hellass Mastournation, κυρίες και κύριοι και ομοφυλόφιλοι πελάτες μου…», όπως λέει στην έναρξη (γύρω στις 11:20 μ.μ.).

«Είμαι αισιόδοξος, όπως και πολλοί συνάδελφοι -ψάχνω ταράτσα να πηδήξω», ομολογεί και για να θυμηθούμε πού ήρθαμε, ξεκινάει με τα «κλασικά» - εν προκειμένω με «Disco Tsoutsouni».

Στο ιστορικό Can Can, το cult σκυλάδικο, από το οποίο, τις εποχές τουλάχιστον της δόξας του, τραγούδησαν από τον Τόλη Βοσκόπουλο έως τον Δημήτρη Μητροπάνο, ο Τζίμης Πανούσης ξαναχτυπά με τις Μουσικές Ταξιαρχίες: «Οι Μουσικές Ταξιαρχίες είναι το μεγαλύτερο συγκρότημα μετά το συγκρότημα Λαμπράκη», λέει - το περσινό reunion της παρέας καλά κρατεί - και συνεχίζει: «Αυτή η Αριστερά θα μας πάει αργά, σαν ταινία του Αγγελόπουλου… Ο Αλέξης είναι νέο παιδί, κάποια στιγμή θα μάθει. Έχουμε χρόνο», αν και διευκρινίζει ότι, οι Γερμανοί έχουν ήδη βρει τον αντικαταστάτη του.

Εν τω μεταξύ, οι σερβιτόροι πηγαινοέρχονται φορώντας τα πορτοκαλί σωσίβια που χρησιμοποιούν οι πρόσφυγες, πιθανώς άβολο για τους ίδιους, σε πλήρη ταύτιση ωστόσο με τους συνειρμούς που προκαλεί ο τίτλος της παράστασης.

Από τα πρόσωπα της πολιτικής ζωής -Κυριάκος Μητσοτάκης και Νίκος Φίλης για πρώτο πιάτο- μέχρι τις προφητείες του Παΐσιου και από τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Ηφαιστίωνα εξ αφορμής του τάφου της Αμφίπολης, όπου συνδέει, ως συνήθως ανορθόδοξα, την επικεφαλής αρχαιολόγο της ανασκαφής Κατερίνα Περιστέρη με την Περιστέρα, σύζυγο πρωθυπουργού, μέχρι τη «συμπαθή τάξη των μπανιστηρτζίδων», ο Τζιμάκος φέρνει τα πάνω – κάτω.

Σατιρίζει ανελέητα την πρώτη φορά Αριστερά, αλλά και την ελληνική κοινωνία, τους «συντρόφους καταναλωτές», επιδίδεται σε ένα άνευ προηγουμένου κρεσέντο με θέμα το σεξ -πάσης φύσεως και επιλογών- και βέβαια, κατεβαίνει «κάτω», στο κοινό για το γνωστό παιχνίδι με τους θεατές. Ένα παιχνίδι που βγάζει γέλιο -υποψιασμένοι όσοι πάνε στον Τζιμάκο, δεν «μασάνε», τον παίζουν στα ίσα- ενώ μία κάμερα προβάλλει στη σκηνή σε κοντινά πλάνα το παιχνίδι των ερωταποκρίσεων.

Κάπως έτσι -με διάφορα «απρόοπτα» και εκπλήξεις, που δεν υπάρχει λόγος να αποκαλυφθούν- τρέχει το πρόγραμμα, με ένα διάλειμμα, περίπου ένα τέταρτο πριν από τη μία μετά τα μεσάνυχτα για το οποίο ενημερώνει με ευγένεια αφοπλιστική: «Θα μας επιτρέψετε να κάνουμε ένα διάλειμμα δέκα λεπτών για να πάρουμε ναρκωτικά».

Από τις καλύτερες στιγμές της παράστασης, από τα πιο καλογραμμένα και καλοδουλέμενα σημεία, το τηλεφώνημα στη «μάνα» του, όπου της ζητά να του δώσει τα 300 ευρώ της σύνταξης, όπως έχουν συμφωνήσει. Η «μάνα» του (δεν ακούγεται, βεβαίως), αντιδρά, του εξηγεί ότι αδυνατεί επειδή έχει να πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ, αλλά ο Τζίμης την προτρέπει να μην πληρώσει ΕΝΦΙΑ, δίνοντας την εξής λύση: Να μετατρέψει το σπίτι σε μουσείο, αφού μουσεία και λατρευτικοί χώροι εξαιρούνται του ΕΝΦΙΑ. Όταν «εκείνη» έκπληκτη, ρωτά πώς θα γίνει αυτό, την παροτρύνει να φέρει τη (διάσημη performer και εικαστικό) Μαρίνα Αμπράμοβιτς και να αυτοσχεδιάσει, στήνοντας ένα installation με τις παλιές του ελβιέλες και όχι μόνο- δεν τελειώνει εδώ, έχει κι άλλο… Πραγματικό καλό κείμενο, καλός ρυθμός, με μια κουβέντα, ο Τζίμης στα καλύτερα του.