Περιοδικό ΒΗΜΑgazino, αρ. 299, Κυριακή 9 Ιουλίου 2006, σελ 26-34

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Ποδοσφαιρόφιλος ήταν πάντα. Βρέθηκε σε γερμανικά εδάφη για να δει από κοντά τους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αλλά και επειδή εκτός των άλλων «τρελαίνεται να σφυράει λήξεις». Δεν παρέλειψε όμως να πάρει μαζί και όλα τα ελληνικά του «κολλήματα».

Συνέντευξη στον Σωτήρη Κακίση Φωτογραφίες: Artemis

ΕΝΑΣ ΤΖΙΜΑΚΟΣ ΜΟΥΝΤΙΑΛΙΚΟΣ!

«Το ταξίδι μου στη Γερμανία ήτο ερωτικής φύσεως»

Τον συνάντησα μόλις είχε γυρίσει από τη Γερμανία, από το Μουντιάλ. Εκεί, έμαθα, είχε δώσει και δεκάλεπτη συνέντευξη στη γερμανική τηλεόραση, σε άπταιστα μη γερμανικά, και όλος ο κόσμος στον δρόμο τον χαιρετούσε όλο χαρά, φωνάζοντάς του «Ταλιμπάν! Ταλιμπάν!». Ο Τζιμάκος εκεί, όπως θα δείτε και στις αποκλειστικές φωτογραφίες που μας παρέδωσε, συναντήθηκε με αγάλματα, τον περίμεναν όλα τα φαντάσματα της νεανικής του ηλικίας, καθώς και κάποιες σημερινές αρκούδες των πόλεων. Τώρα, εδώ, ετοιμάζεται να σφυρίξει τη λήξη όχι μόνο του Μουντιάλ αλλά και πολλών άλλων πραγμάτων.

Μου εκμυστηρεύτηκε πως τα τελευταία χρόνια είμαστε όλοι σαν να μας έχουν τσιμπήσει μύγες τσε τσε και υπνοβατούμε. Αλλά, πάλι με ένα σφύριγμά του, πού ξέρετε, μπορεί πάλι να ξυπνήσουμε και να αντισταθούμε.

«ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑπου μ' είδαν με θυμήθηκαν / και τον πόνο μου να ακούσουν μου αρνήθηκαν»... Ο Τζίμης, ο Μαρξ και Έγκελς.

- Λοιπόν, πού βρισκόμαστε πια, κύριε Πανούση;
«Με το "κύριε" θα πάμε πάλι; Να κοροϊδεύουμε τον κόσμο;»

- Κοροϊδία είναι οι καλοί τρόποι;
«Άμα όλος ο κόσμος ξέρει πως γνωριζόμαστε; Εγώ λέω να είμαι ο Τζιμάκος και εσείς ο Σωτηράκης. Να τελειώνουμε πια με τις αποστάσεις! Τέρμα ο πλυθυντικός! Έτσι μου 'ρχεται να σας λέω και "κουμπάρο", να νιώθουμε και εμείς και οι αναγνώστες άνετα».

- Εγώ πάλι σκέφτομαι πως έχουμε πολύ σοβαρά θέματα να θίξουμε και ο πληθυντικός θα μας βοηθήσει.
«Ο πληθυντικός δεν επιβάλλει να αλλάζουμε και τα ονόματά μας».

- Ποιος το είπε αυτό, Τζιμάκο;
«Το φοβήθηκα προς στιγμήν. Η αλήθεια πάντως είναι πως όντως έχουμε πολύ σοβαρά θέματα να ανακοινώσουμε. Εγώ πχ βρίσκομαι εν μέσω ενός καινούργιου πρότζεκτ».

«Δεν υπάρχει οργασμική δυνατότητα όταν είναι υπουργός ο Γιακουμάτος! Αυτό είναι θέσφατο»

- Το οποίο;
«Όπως γνωρίζετε -είδατε: Το γύρισα και εγώ στον πληθυντικό με την επιμονή σας-, αυτή η εμμονή μου πως τα πάντα είναι πολιτικά μπορεί να αποδειχθεί τεράστιο λάθος και να 'χει πάει και εμένα η ζωή μου στράφη».

- Οπότε;
«Οπότε, επιμένω: όλα είναι πολιτικά! Και προτού αποδομήσουμε, σε προσωπικό επίπεδο, και τον μύθο του μπαϊσέξουαλ που μας κατατρώει, και αποδείξουμε με ατράνταχτα επιχειρήματα πως ο μπάι είναι του γκέι ο φερετζές και άλλα τέτοια που άπτονται της αμέσου καθημερινότητος...».

- Ξεφύγαμε; Προτού τα κάνουμε όλα αυτά;
«Θα μιλήσουμε έξω από τα δόντια, ανακοινώνοντάς σας πως το πρότζεκτ μου είναι η κατασκευή μια μεγάλης μονάδας στα Καλάβρυτα, μακριά από κατοικημένες περιοχές, μονάδας "Απορρύθμισης Προσωπικοτήτων"».

- Ήτοι;
«Με τον παραδοσιακό τρόπο, τον χίπικο, τον παλιό. Πώς γινότανε μια φορά και έναν καιρό στα κοινόβια; Ακριβώς έτσι, και καλύτερα».

- Θα απορρυθμιστεί και η δική σας προσωπικότητα εκεί;
«Όχι. Εγώ θα 'μαι δάσκαλος στη Μονάδα. Αν και δεν πιστεύω στους δασκάλους, εδώ που τα λέμε. Πιστεύω πως το μεγαλύτερο από τα προβλήματα του κόσμου είναι οι θρησκείες. Και πώς να μην είναι, όταν, όπως ξέρουμε κάθε άνθρωπος είναι μία θρησκεία; Να σας το πω και αγγλικά αυτό, να το καταλάβετε: Every man is a religion!».

- And every woman?
«Έχετε μια μανία να μπλέκετε τις γυναίκες παντού. Όχι γυναίκες, μη βάλουμε πάλι τις γυναίκες ανάμεσά μας. Αλλά, για να επανέλθω στην προηγούμενη δήλωσή μου ότι όλα είναι κοινωνικά...».

- Πολιτικά...
«Πολιτικά, sorry. Με ταράξατε πάλι και μπερδεύτηκα. Τελικά, αυτό που θέλω να πω είναι πως δεν υπάρχει οργασμική δυνατότητα όταν είναι υπουργός ο Γιακουμάτος! Αυτό είναι θέσφατο. Για να βάλουμε και ένα θέσφατο μέσα».

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΥΣ. Στο Βερολίνο υπάρχει ακόμα ο χώρος του διαβόητου «Check Point Charly>» (Φυλάκιο Ελέγχου Τσάρλι) που χώριζε κάποτε την πόλη σε ανατολικό και δυτικό τομέα.

- Κατόπιν τούτου, ας τα πιάσουμε πάλι τα πράγματα από την αρχή.
«Και αν τα πιάσουμε από το τέλος, θα μας πει κανείς τίποτε;»

- Εγώ ήθελα να σας ρωτήσω πώς βρεθήκατε από το Σκάι στη... Στάη; Ωραίο δεν είναι αυτό; Δεν θα μπορούσε να είναι και τίτλος στη συνέντευξη;
«Από το "Σκάι στη Στάη"; Τίποτε άλλο πιο γελοίο δεν μπορούσατε να σκεφτείτε; Δεν έχω ακούσει πιο γελοίο τίτλο. Να σας πως εγώ μερικούς τίτλους να διαλέξετε;»

- Πείτε μας.
«Νομίζω πως ο πιο καλός τίτλος είναι "Χαζοί είναι καλύτερα". Το σήμα του "Ζήσε τον ρυθμό" στην Ελλάδα. Με τους στίχους του "Everything" της Γιουροβίζιον για προμετωπίδα. Να βρεθούμε κι εμείς στην άβυσσο της Βίσση. Γιατί, μην ξεχνάτε -και αν δεν τον ξέρετε, σας το αποκαλύπτω εγώ τώρα-, ο Καρβέλας έχει προχωρήσει τον Ηράκλειτο!».

- Μήπως υπερβάλλετε στην αγωνία σας να τη βγείτε στη Βίσση και στη Γιουροβίζιον;
«Δεν υπερβάλλω καθόλου. Ο Καρβέλας έβγαλε από το "Τα Πάντα Ρει" του Ηράκλειτου το "Ρει", το ρήμα. Αλλά ας μην καταναλισκόμεθα σε εξυπνάδες. Το πρότζεκτ μου έχει σημασία να σας αναλύσω, διότι παίζουν σημαντικό ρόλο στη δουλειά μου. Εκτός από τη μονάδα, λοιπόν, στα Καλάβρυτα, έχω επίσης οραματιστεί να κάνω συρόμενες τις Πόρτες της Πάρου. Το συνέλαβα πρόσφατα αυτό, τώρα που γύριζα από την Αντίπαρο: αν ήσαν εξαρχής συρόμενες οι Πόρτες, το "Σάμινα" δεν θα 'χε πέσει πάνω τους και έτσι θα 'χε σωθεί πολύς κόσμος».

- Από τον πνιγμό;
«Από τον άγριο καπιταλισμό!».

- Θα συμβαδίσουν, λέτε, αυτά τα δύο πρότζεκτ;
«Τα Καλάβρυτα και οι Πόρτες; Ναι. Πώς κάνει αυτός ο Βαρώτσος, που χώνει γυαλιά μέσα σε βράχια και άλλα τέτοια; Εγώ το προχωράω με τα αλουμίνια, θα τις σπρώχνεις με ένα κουπί, θα ανοίγουνε και τα καράβια θα περνάνε ανάμεσά τους. Συμβολικά, βέβαια, ομιλώ, για όποιον δεν κατάλαβε. Τι άλλο θέλετε τώρα;».

«Είμαι μέγιστος φαν του ζωντανού, γι' αυτό τη βρίσκω με τις πιο ηλίθιες εκπομπές στην τηλεόραση»

- Τι να θέλω; Ολόκληρο Μουντιάλ λήγει σήμερα και ήσασταν επί πολλές ημέρες ο απεσταλμένος μας στο Βερολίνο...
«Και τη λήξη πάλι εγώ θα τη σφυρίξω! Όπως ξέρετε, κυκλοφορώ με σφυρίχτρα κρεμασμένη στο λαιμό μου εδώ και πολύ καιρό. Τρελαίνομαι να σφυρίζω λήξεις!».

- Αυτό το ταξίδι στη Γερμανία του Παγκοσμίου Κυπέλλου τι σκοπό είχε;
«Ήτο ερωτικής φύσεως. Πήγα με συναδέλφους καλλιτέχνες, με πολλαπλούς στόχους. Όταν γίνεται μια τέτοια ιστορία, παγκόσμιας κινητοποίησης, σ' αρέσει - δε σ' αρέσει, όταν το παρακολουθούν πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι στη Γη, εκεί γύρω ενυπάρχουν πολλά παραπάνω πράγματα από όσα βλέπεις. Και εγώ είμαι μέγιστος φαν του ζωντανού, γι' αυτό τη βρίσκω με τις πιο ηλίθιες εκπομπές στην τηλεόραση. Βέβαια, το 'παμε, το ξαναλέμε, όχι άλλο Γιακουμάτο.»

- Δεν πάει με το Μουντιάλ, λέτε;
«Έχω πρόσφατες εικόνες από το Βερολίνο, όπου και η ποιότητα της ασφάλτου είναι η μέρα με τη νύχτα με τη δική μας. Οι συνάδελφοι εργολάβοι -διότι κι εγώ εργολάβος είμαι- που φτιάχνουνε τους δρόμους εδώ μας ταΐζουν ποιότητα Ζιμπάμπουε, το λιγότερο. Το πώς ζούμε είναι μη συγκρίσιμο μέγεθος με την Ευρώπη. Και αυτός ο καπιταλισμός, που μας αρέσει και τον υπηρετούμε, ας δουλέψει επιτέλους και στην Ελλάδα λίγο σωστά, με κάποιους όρους να προχωρήσουμε, να δούμε τι θα κάνουμε. Δεν τραβάει και η Γιαννάκου-Κουτσίκου, και είδατε τι τραβάμε».

- Εσείς δεν έχετε πει πως βγαίνοντας από την «ευρωπαΐστικη» Αττική οδό ξαναβρίσκεται κανείς στην Αφρική εντός πενταλέπτου;
«Εγώ. Αυτό ήταν το πρότζεκτ του ΠαΣοΚ "Πέντε λεπτά Αουρούπα", που λένε και οι Τούρκοι, "και το υπόλοιπο εικοσιτετράωρο Αφρίκα", που λένε οι Τουρκοκύπριοι. Τα λεφτά δεν φτάνουνε, το ξέρουμε. Μεσολαβούνε πολλοί από τα κονδύλια μέχρι την άσφαλτο, και οι μίζες τρώνε και τη φακή και το λάδι. Αυτά παλιά ήτανε και ωραία, πριν από καμιά εικοσαριά χρόνια. Όπως θα 'ναι σήμερα στην Τουρκία, που είπαμε. Εδώ τώρα έχει πάει περίπατο η πλάκα τελείως και έχουμε μείνει με όλες τις εισαγόμενες σοβαροφανείς βλακείες. Ζούμε τον εκσυγχρονισμό στεγνά, χωρίς πλάκα».

- Υπερ-... Σημιτικά;
«Την ζημιά την ξεκίνησε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Γέρος της Εργολαβίας. Που μας έδωσε όλους αντιπαροχή, να τελειώνει. Καλά, θα εκτελεστεί πολύς κόσμος! Αυτός όμως έχει πεθάνει, δεν μπορώ να τον προσαγάγω ενώπιον λαϊκού δικαστηρίου. Εγώ εδώ, να σας ξαναδώσω να καταλάβετε, έπινε προχθές καφέ στο Βερολίνο, στο αρχαιότερο χτίσμα της σύγχρονης Ευρώπης. Και εμείς εδώ τα κάναμε όλα χώμα και μείναμε με τις πολυκατοικίες αμανάτι. Είμαστε ένας λαός ηττημένος, μας νίκησε η ΠΕΣΙΝΕ! Πώς είναι οι καημένοι οι Ανατολικογερμανοί, γονατισμένοι και αυτοί στη δεξιίλα πια; Πέθανε και ο Ράλλης πρόσφατα, ο γιος του πρωθυπουργού των Γερμανών... Ύστερα από λίγα χρόνια θα λέμε για Άουσβιτς και για... Κυψέλη. Αυτά θα είναι τα δύο παγκόσμια μνημεία θανάτου του πολιτισμού. Και ζούμε μαζεμένοι όλοι γύρω από την Κυψέλη την απόλυτη ξεφτίλα, με τις διαφημίσεις των κινητών. Να πω και για τα κινητά;».

- Στα κινητά θα κολλήσουμε; Να πείτε.
«Και τη Γιαννάκου να αναφέρουμε ξανά. Που ολοκληρώνει το πρότζεκτ της καταστροφής της δωρεάν παιδείας. Ένα πρότζεκτ που ξεκίνησε ο Γιωργάκης ο Παπανδρέου, το συνέχισε ο Ευθμίου και τώρα φτάνουμε στην κορύφωσή του. Συζητάνε όλοι τώρα επί παντός επιστητού και τα παιδιά πια, οι φοιτητές, δεν έχουν που την κεφαλήν... πλύναι. Κάπου δεν πρέπει και οι νέοι να ξεπλύνουν τα μυαλά τους; Ενώ στην Ινδία...»

ΚΑΓΚΕΛΑ, ΚΑΓΚΕΛΑ, κάγκελα παντού. Και βέβαια κάγκελα στη Γερμανία. Ο Τζίμης θα πάει, λέει, σύντομα στην Ινδία. «Πήγα στο Μεξικό, όπου είδα τους ευτυχισμένους φτωχούς ανθρώπους, και τώρα είμαι για Ινδία».

- Πήγατε και στην Ινδία πρόσφατα;
«Όχι αλλά θα πάω σύντομα. Ήμουν με έναν γκουρού σε μια ψαροταβέρνα στις Κυκλάδες και αυτός μου τα 'πε όλα. Για αυτούς ένα χασικλής μεγάλος είναι Μπάμπα Τσίλουμ! Τον σέβονται ως σκληρά εργαζόμενο. Άσε που η κοινωνία τους είναι πιο ελεύθερα διαμορφωμένη σεξουαλικά. Τα παιδάκια από μικρά συμφιλιώνονται με το σώμα τους και με την ηδονή. Πράγματα δηλαδή τελείως έξω από τις δυτικές θρησκευτικές απόψεις, τις γνωστές και κυρίαρχες».

- Στο Βέλγιο όμως κάτι κινείται...
«Οι παιδεραστές; Και αυτοί που διεκδικούν το δικαίωμα στην κτηνοβασία; Θα μου πεις, από να τα σκοτώνεις με φρικτό τρόπο τα ζώα... Δεν διαβάζετε τι ζητάει το Κόμμα; Να πάψει να 'ναι κακούργημα η κτηνοβασία, να κατέβει το όριο ηλικίας...».

- Υπάρχει όριο ηλικίας και στην κτηνοβασία;
«Μόνο στις χελώνες. Πρέπει να είναι πάνω από εκατό ετών, για να 'ναι ενήλικες».

- Πάει και η χελώνα του Δαρβίνου, στα τριακόσια της.
«Στα Γκαλάπαγκος;»

«Δεν τραβάει και η Γιαννάκου-Κουτσίκου, και είδατε τι τραβάμε»

- Αυτό πως το σχολιάζετε; Σας βγάζω τώρα από τον ειρμό σας...
«Δεν έχω πρόβλημα, Τη δουλειά σας και εσείς κάνετε. Εγώ αυτά δεν τα πιστεύω, πως καταγόμαστε από τους πιθήκους. Εγώ πιστεύω πως η καταγωγή του ανθρώπου είναι από το γουρούνι».

- Από που βγαίνει τώρα αυτό;
«Από αυτά που βλέπουμε στο Μουντιάλ και γύρω μας. Από τους σχολιασμούς και τις εκπομπές τις σχετικές με το Μουντιάλ... Ας επανέλθουμε όμως στα προσωπικά μας θέματα».

- Στην Ινδία;
«Δεν είναι προσωπικό θέμα η Ινδία, πώς σας ήρθε; Αλλά όντως είναι το επόμενο ταξίδι που προγραμματίζω. Πήγα στο Μεξικό, όπου είδα τους ευτυχισμένους φτωχούς ανθρώπους, και τώρα είμαι για Ινδία. Στο Μεξικό είδα τις πιο χαρούμενες φάτσες που έχω δει στη ζωή μου, στα παραπήγματα και στις φτωχογειτονιές. Και αγόρασα από έναν πλανόδιο μια ζωγραφιά που μου άρεσε και έκανε δέκα ευρώ, του έδωσα εγώ πενηντάρι, δεν είχε ρέστα, τα πήρε, είπα εγώ "Πάει, τα 'χασα" και αυτός με έψαξε σε όλη την πόλη και μου έφερε τα ρέστα ύστερα από δύο ώρες! Μια ηθική ζωής και μια τιμιότητα απέχει από τα λεφτά».

- Αυτό το ξέραμε, δεν το ξέραμε;
«Σε αυτούς μετράει διαφορετικά και ο χρόνος. Ζούνε πολλές ζωές, όχι μία».

- Μία και... κακή, όπως εμείς.
«Μην ξεχνάμε και το θέμα του "Everything" και του σκέτου "Πάντα" της Βίσση».

- Εσείς είστε ένθεος, πολύ προφητικός κατά καιρούς.
«Ναι, το 'χω αυτό το χάρισμα, δεν λέω».

- Και από το «Κάγκελα Παντού» σας, να που οδηγηθήκαμε στο Γκουαντάναμο.
«Είναι κληρονομικό το χάρισμα αυτό. Το 'χει και ένας ξαδέλφος μου. Που είμαστε και σταρ αμφότεροι. Εγεννήθην έτσι, σαν τη Γαβριέλα. Εγώ, ξέρετε, αυνανίζομαι από δύο ετών, με το αριστερό πάντα χέρι, αν και δεξιόχειρ, εκτός από δύο σύντομα διαλλείματα για επανάκτηση των δυνάμεών μου, όταν έπαθα το έμφραγμα και μετά το εγκεφαλικό. Μάλιστα, λόγω αυτής της καθημερινής άμεσης επαφής με το σώμα μου, έχουν χαθεί από την παλάμη μου την αριστερή όλες οι λεγόμενες γραμμές της ζωής. Άρα επισήμως είμαι και πεθαμένος. Γενικά πάντως πιστεύω ότι η Τέχνη δεν οδηγεί πουθενά. Σπάνια ικανοποιούμαι πια ακούγοντας ένα τραγούδι ή βλέποντας μια ταινία. Όταν όμως ξαναχαρώ με κάτι, η χαρά είναι πολύ μεγάλη. Όπως τώρα με την Ελευθερία Αρβανιτάκη και το.. Πυροβολάκι της».

- Το εννοείτε αυτό;
«Δεν εννοώ τίποτε. Τρελαθήκατε; Μόνο με λαϊκά τραγούδια χωρών τη βρίσκω πια. Με τα τόσα συγκινητικά Μαριάτσι, που άκουγα στο Μεξικό πάλι».

- Και ο δικός μας λαϊκός πολιτισμός;
«Ο,τι γίνεται υπόγεια, υπάρχει και πάντα θα υπάρχει. Ο,τι δε γίνεται κάτω από κρατικές κουκούλες και κουβέρτες. Η κουβέρτα είναι να την απλώνεις και να παίζεις ζάρια. Όπως πολύ σωστά έκανε η μεγάλη συνάδελφος, η ανεπανάληπτη Σωτηρία Μπέλλου». B

 

+ [Στις 20/3/2006 ο Τζίμης Πανούσης έδωσε συνέντευξη στην Έλλη Στάη στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Με τα Μάτια της Έλλης». Η εκπομπή είχε μέγιστη τηλεθέαση, μολονότι προβλήθηκε μετά τα μεσάνυχτα. Το τηλεμερίδιο ήταν 24,9%]