Περιοδικό Espresso fun! (ένθετο στην εφημερίδα Espresso), Φύλλο 19, 17/3/2006, Σελ. 18-19

Παρουσίαση LUNA DARK / ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ

Επιμέλεια: Κώστας Μπουρούσης - E-mail: kostas.m@hol.gr

Και υπαρξιακό και μιούζικαλ!

Ο Τζίμης Πανούσης επανακάμπτει στη νύχτα της πόλης με σταθερή βάση του το Luna Dark. Τραγουδά -με ομολογουμένως πολύ προσεγμένες ενορχηστρώσεις- μεταμφιέζεται, αφήνει τη σκηνή για να βρεθεί ανάμεσα στο κοινό, ανοίγει διάλογο με τους θαμώνες, κάνει ακόμη και τηλεφωνικές φάρσες, βρίσκει την κατάλληλη ατάκα την κατάλληλη στιγμή.

Η περίπτωση του Τζίμη Πανούση δεν υπάρχει αμφιβολία πως είναι μοναδική, για τα εγχώρια τουλάχιστον δεδομένα. Το ύφος, οι μουσικές και οι live εμφανίσεις του έχουν χτίσει στην πραγματικότητα μια ιδιότυπη περσόνα, η οποία ακολουθείται χρόνια τώρα από ένα πιστό κοινό. Έπειτα από το περσινό «Ola Skata» -πάλι στο Luna Dark της Ιεράς Οδού- ο Πανούσης επιστρέφει φέτος ως «Vasileros Bromas». Από τον τίτλο και μόνο αντιλαμβάνεται κανείς πως και αυτή τη σεζόν ο Πανούσης βρίσκεται σε δημιουργικό κρεσέντο!

Όσοι πρόλαβαν να επισκεφτούν το Luna Dark στις τέσσερις πρώτες παραστάσεις της προηγούμενης εβδομάδας σίγουρα θα κατάλαβαν πως δεν έχουν να κάνουν με ένα από τα συνήθη live προγράμματα, αλλά με μία πολύ ξεχωριστή εμπειρία που ξεκινάει από την είσοδο κιόλας στο μαγαζί. Τέσσερις κορναρισμένες φωτογραφίες - εμπνευσμένες προφανώς από την τρέχουσα πραγματικότητα που μόνο αν τις δει κανείς μπορεί να έχει σαφή αντίληψη κι ένα τεράστιο καντηλέρι, όπως εκείνα της εκκλησίας, με αναμμένα κεριά, δίνουν το στίγμα καυστικότητας. Βέβαια σε σχέση με όσα θα ακολουθήσουν, η σημειολογία της εισόδου μπορεί να θεωρηθεί απλά... πταίσμα.

Η παράσταση του Πανούση είναι φέτος καθ' όλα οπτικοακουστική. Μεγάλες οθόνες προβολής στο κέντρο, δεξιά και αριστερά της σκηνής, δίνουν με τα βίντεο που προβάλλουν την καλύτερη τροφή για σχολιασμό από τον ίδιο. Ο Πανούσης τραγουδά -σε ομολογουμένως πολύ προσεγμένες ενορχηστρώσεις-, μεταμφιέζεται, αφήνει τη σκηνή για να βρεθεί ανάμεσα στο κοινό, ανοίγει διάλογο με τους θαμώνες, κάνει ακόμη και τηλεφωνικές φάρσες, βρίσκει την κατάλληλη ατάκα την κατάλληλη στιγμή. Ίσως αυτό είναι και το μεγαλύτερο πλεονέκτημά του, αλλά και το απολαυστικότερο σημείο για τον κόσμο που τον παρακολουθεί, αναμένοντας το επόμενο σατιρικό βέλος (και την κατεύθυνσή του βέβαια).

Στην πραγματικότητα ποτέ δεν μπορείς να έχεις σαφή άποψη για το πότε βρίσκεται εντός και πότε εκτός προγράμματος. Ο Τζίμης Πανούσης δεν σε αφήνει να τον προβλέψεις, πράγμα που βέβαια προσμετράται στα θετικότερα σημεία της φετινής του εμφάνισης. Η σάτιρά του είναι επίκαιρη, εύστοχη, με σαφέστατη στόχευση, αν και σε πολλά σημεία θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς ότι φλερτάρει με την υπερβολή. Από την άλλη, εφόσον το κοινό του δεν δείχνει σε καμία περίπτωση να θίγεται, να σοκάρεται ή να δυσανασχετεί, αλλά αντίθετα διασκεδάζει με την ψυχή του κάθε κίνηση, κάθε βλέμμα και κάθε ατάκα που μπορεί πολλές φορές να κατευθύνεται και προς τον ίδιο, δύσκολα θα του προσάψει κανείς την όποια μομφή.

Ο Πανούσης, επειδή έχει ακριβώς την ικανότητα να αυτοσαρκάζεται, πριν αποφασίσει να μιλήσει με τον πολύ δικό του και ξεχωριστό λόγο επί παντός του επιστητού ξεγλιστράει με επιδεξιότητα από το να χαρακτηριστεί υβριστής ή ακαταλόγιστα αθυρόστομος. Η ευφυΐα του μια ακόμη φορά διακρίνεται σε κάθε σημείο του προγράμματος, από τα βίντεο που έχουν επιλεγεί, από τα μουσικά περάσματα, από τις μικρές εκπλήξεις που έχει τοποθετήσει ο ίδιος στο θεωρείο του Luna Dark.

Ο Πανούσης μία ακόμη χρονιά τσαλακώνει τους πάντες και τα πάντα (ναι, ο «ακατονόμαστος» αναφέρεται με το όνομά του), έχοντας πριν απ' όλα προλάβει ο ίδιος να τσαλακώσει τον εαυτό και την εικόνα του. Το κυριότερο όμως είναι πως καταφέρνει να διατηρεί ζωντανό τον πολιτικό λόγο του.

5 ΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΖΙΜΗ ΠΑΝΟΥΣΗ

1.

Η πορεία του στη μουσική ξεκινά στα τέλη του '70 με το τότε γκρουπ του Μουσικές Ταξιαρχίες. Μαζί κυκλοφορούν το «Disco Tsoutsouni» (σε κασέτα) και το άλμπουμ «Μουσικές Ταξιαρχίες», «Αν η γιαγιά μου είχε ρουλεμάν» και «Hardcore». Ουσιαστικά οι Μουσικές Ταξιαρχίες ήταν μια πρωτοποριακή για τα εγχώρια δεδομένα μουσική κολλεκτίβα -με ιθύνοντα νου τον Τζίμη Πανούση φυσικά-, στην οποία συμμετείχαν κατά καιρούς πολύ περισσότεροι καλλιτέχνες από τη βασική πενταμελή ομάδα.

2.

Το 1983 οι Μουσικές Ταξιαρχίες μετονομάζονται υπό καθεστώς απόλυτης μυστικότητας σε Alamana's Bridge. Ο λόγος για τον οποίο επιχείρησαν τη συγκεκριμένη κίνηση ήταν για να συμμετάσχουν στη συλλογή «Made in Greece Vol. 1», πράγμα που δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού το συμβόλαιο με την τότε δισκογραφική τους ήταν δεσμευτικό. Ηχογραφούν τα τραγούδια «Στα Σάλωνα σφάζουν φρικιά» και «Sweet Water's Gay», ενώ δεν εμφανίζονται ποτέ ξανά με το ίδιο όνομα.

3.

Το 1986 οι Μουσικές Ταξιαρχίες περνούν στην ιστορία. Ο Τζίμης Πανούσης κυκλοφορεί το πρώτο σόλο άλμπουμ του με τίτλο «Κάγκελα Παντού». Ακολουθούν τα «Χημεία και Τέρατα» (1987), με εξώφυλλο μια ευρυματική παρωδία του λογότυπου της Coca Cola, «The Greatest Kitsch Live» με την ηχογράφηση της παράστασής του στη μουσική σκηνή Μετρό τον Δεκέμβρη του '89, και «Ο Ρομπέν των χαζών», μια ακόμη ζωντανή ηχογράφηση από το live του στο Ρόδον το 1992.

4.

Εκτός από τα προσωπικά άλμπουμ του ο Τζίμης Πανούσης μετρά και αρκετές συμμετοχές σε δουλειές άλλων καλλιτεχνών, όπως της Ελένης Βιτάλη, του Μπάμπη Τσέρτου και του Γιάννη Λογοθέτη, αλλά και σε συλλογές όπως το «Made in Greece Vol. 1» ή το «Αφιέρωμα στον Γιάννη Μαρκόπουλο». Λιγότερη γνωστή είναι η συμμετοχή του στην ελληνική έκδοση του soundtrack από την ταινία κινουμένων σχεδίων «Toy Story» το 1995. Από το soundtrack αυτό προέρχεται και το ντουέτο του με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη στο «Εγώ κι εσύ μαζί».

5.

Κείμενά του έχουν κατά καιρούς δημοσιευτεί στα περιοδικά «Δίφωνο», «Μετρό», στην «Athens Voice» και στο «Αθηνόραμα». Ακόμη ο Τζίμης Πανούσης έχει στο ενεργητικό του πέντε βιβλία και μια βιβλιοκασέτα, τη «Ζάλη των Τάξεων» που κυκλοφόρησε το 1989. Πιο πρόσφατο εκδοτικό εγχείρημά του, το «Πούστευε και μη ερεύνα» του 2005. Όλα τα βιβλία του διατίθενται από τις Εκδόσεις Όπερα.