Εφημερίδα Espresso, Σάββατο 15/10/2005, Σελ. 16
Ο Τζίμης Πανούσης ξαναχτυπά!
Η πολιτιστική χούντα ζει και βασιλεύει
«Το φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης είναι ένα... λεσβιακό τερατούργημα! Μάλιστα θα πάρουν μέρος σ' αυτό κάποιοι χοντροί, κακομούτσουνοι και ατάλαντοι... Βλέπετε, η πολιτιστική χούντα ζει και βασιλεύει».
Λόγια που ξαφνιάζουν, αν και βγαίνουν από το στόμα του ανθρώπου που μας έχει συνηθίσει στην αθυροστομία. Ο Τζίμης Πανούσης ξαναχτυπά, αυτή τη φορά στο Θεσσαλονικιώτικο περιοδικό «CITY», όπου ο εκκεντρικός καλλιτέχνης έδωσε μια συνέντευξη που θα προκαλέσει και πάλι αναταράξεις. Μεταξύ άλλων χαρακτήρισε ως «λεσβιακό τερατούργημα» το Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης, ενώ υποστηρίζει ότι «θα πέσουν τα μουσεία και θα μας πλακώσουν» αφού, όπως προφητεύει, μετά τη πτώση του στεγάστρου στη Σαντορίνη, θα ακολουθήσουν και άλλα. Όμως δεν σταματάει εδώ, αφού όπως υποστηρίζει η πολιτιστική χούντα ζει και βασιλεύει ενώ το σλόγκαν της εποχής -σύμφωνα πάντα με τον Τζιμάκο- είναι το «πούστευε και μη ερεύνα». Όσο για τον εαυτό του; Πιστεύει ότι είναι χρήσιμος στο σύστημα, ενώ δε διστάζει να δηλώσει με το γνωστό αυτοσαρκασμό του «είμαι μόδα και μ' αρέσει».
Πολιτιστική Χούντα
Κάθε εμφάνιση και δήλωσή του προκαλεί αντιδράσεις και σχόλια. Και καμιά φορά και την επέμβαση του εισαγγελέα. Όχι ότι ο ίδιος δε πάει γυρεύοντας, αλλά Τζίμης είναι αυτός. Και μπορεί για πρώτη φορά να μην είπε λέξη για τον Γιώργο Νταλάρα (ή κατά Πανούση ο «ακατανόμαστος»), όμως αυτό δε σημαίνει ότι έμεινε σιωπηλός. «Ερχόμαστε Θεσσαλονίκη, αργήσαμε μάλιστα κάτω, γιατί περιμέναμε ένα μεγάλο πολιτιστικό γεγονός, όπως ήταν αυτό της αναβίωσης του Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης, και φιλοδοξούμε να είμαστε εμείς το κερασάκι στο βόθρο με όλη αυτή τη χουντική αναβίωση. Ελπίζουμε ότι, καθώς μετά το Φεστιβάλ Τραγουδιού ακολουθεί και η Ολυμπιάδα τραγουδιού, να έχουμε την Πολεμική Εορτή των Ελλήνων. Η πολιτιστική χούντα ζει και βασιλεύει». Όπως καταλαβαίνετε, η σημερινή πολιτιστική πραγματικότητα μπαίνει ξανά στο στόχαστρο του Πανούση. Ειδικά η πρόσφατη αναβίωση του Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης ακούει τα εξ αμάξης από τον Τζιμάκο.
«Πολιτιστικά είμαστε χειρότερα από τη χούντα με αυτό το λεσβιακό τερατούργημα που έχει η Θεσσαλονίκη επάνω (Φεστιβάλ Τραγουδιού). Η Eurovision ήταν δέκα φορές καλύτερη απ' όλες τις απόψεις! Αν το έντεχνο και η ποιότητα είναι κάποιοι χοντροί κακομούτσουνοι, ατάλαντοι και κάνεις κάτι αντίστοιχο του Χατζιδάκι με τους αγώνες της Κέρκυρας, όπου βγήκε ο Ορφέας Περίδης, οι αδερφοί Κατσιμίχα, εδώ βγήκε μια Ευσταθία κάτι... μιλάμε για ντροπή μεγάλη... Εν τω μεταξύ όλα τα μέσα μίλησαν για άψογη φάση, όταν και το playback δεν μπορούσαν να το βγάλουν προς τα έξω τεχνικά κι η παρουσίαση δεν ήξερε πού της πάνε τα τέσσερα, και δεν μιλάει κανένας... Μιλάμε για πολύ πίσω... ».
Απαισιόδοξα τα πράγματα. Πως βλέπει όμως το μέλλον, όσο αφορά τον πολιτισμό μας; «Θα πέσουν τα μουσεία να μας πλακώσουν, τα έχεις δει τα σημεία των καιρών, ξεκίνησε από την Σαντορίνη, κι έπεται το Αρχαιολογικό μουσείο, το Βυζαντινό... Νομίζω ότι είναι μια εκδίκηση των προγόνων, γιατί δεν έχουμε σταθεί αντάξιοι αυτής της κληρονομιάς...».
«Είμαι μόδα και μ' αρέσει»
Πώς αντιδρά όμως ο ίδιος με την αστυνόμευση της ζωής μας; Τι πιστεύει για τις κάμερες στους δρόμους;
«Υπάρχουν αντιδράσεις σ' αυτά, μια ομάδα πήγαινε κι έπαιζε μπροστά στις κάμερες κάποια θεατρικά έργα του δρόμου και ζήτησε πνευματικά δικαιώματα και τα κέρδισε δικαστικά... Μέσα από το σύστημα υπάρχουν τρόποι. Και μέσα στο Νταχάου και στο Άουσβιτς, ακόμα και μέσα στους φούρνους, μπορείς να παίζεις τον διακόπτη και να κάνεις το κήρυγμα από μέσα...» Και φτάσαμε στο περιβόητο σύστημα. Πώς αισθάνεται ο ίδιος μέσα σε αυτό; Έχει θέση; Ο ίδιος πιστεύει ότι είναι άξιος, μόνο που: «Το σύστημα είναι μεταβλητό κι επειδή έχει ανάγκη κάποιες θεαματικότητες και ακροαματικότητες χρειάζεται κάποια δουλειά. Τώρα είμαστε σε μια φάση αναδίπλωσης του νεοφιλελευθερισμού κι όσο δεν υπάρχει αντίδραση το πράγμα θα φτάσει στα άκρα». Για να καταλήξει στο αυτοσαρκαστικό: «Είμαι μόδα και μ' αρέσει».