Περιοδικό Dolce Vita, 4/11/1998, Σελ. 18-19

Τον λένε Τζίμη...

Τον λένε Πόπη, αλλά καμιά φορά τον φωνάζουν και Τζίμη. Ο αστείρευτος Πανούσης κατέλαβε φέτος το «Κεντρί», προκειμένου να σατιρίσει -για άλλη μια φορά- το σύμπαν, προσφέροντας ψυχαγωγία... αχαλίνωτων προδιαγραφών. Αφανής ήρωας του προγράμματος ο... ακατανόμαστος.

Ένα πρόγραμμα λιτό, αλλά ουσιαστικό, σε ρυθμούς ροκ, με καυστική σάτιρα και προκλητικό ύφος.

Παρά τα προβλήματα υγείας, ο Τζίμης Πανούσης επέστρεψε και είναι όπως ακριβώς τον θυμόμασταν: χειμαρρώδης, δηκτικός, ανεπανόρθωτα είρων, πάνω απ' όλα αστείος και, ταυτόχρονα, πικρός. Στόχος του, οι πάντες! Πολιτικοί, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, ο Νταλάρας και όλοι, γενικώς, οι πρωταγωνιστές του δημόσιου βίου (που κάνουν τον ιδιωτικό μας βίο αβίωτο).

Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος είναι φυσικά το πρώτο (και «νοστιμότερο») «μεζεδάκι»: ο Τζίμης εισβάλλει στη σκηνή με άμφια, πετραχήλια και μίτρα, για να ψάλλει το Πάτερ ημών σε ρυθμούς ροκ... Κατόπιν ανεβαίνει στον «άμβωνα» (που φέρει την επιγραφή «ορθοδοξία über alles»), για να βγάλει το πρώτο πανούσειο κήρυγμα (ποιος είδε τον Τζίμη και δεν τον φοβήθηκε!).

Στην οθόνη προβάλλονται βιντεοκλίπ οργιώδους σύλληψης. Το άρμα της ενωμένης Ευρώπης σύρεται από άλογα που παριστάνουν τις χώρες-μέλη. Μαντέψτε ποιο απελευθερώνεται πρώτο από τα δεσμά του και την... κοπανάει!

Ο γενειοφόρος καλλιτέχνης τραγουδάει: «Ένα μωρό με δυο κεφάλια», «Γ...άτε γιατί χανόμαστε», «το παιδί του Σωλήνα» αλλά και «Σαν βγεις στον πηγαιμό για τη Μύκονο». Ανάμεσα στα κομμάτια, σατιρικά ιντερλούδια προκαλούν ευθυμία.

Οι σερβιτόροι είναι ντυμένοι αστυνομικοί και περιφέρονται μετά δυσκολίας σ' ένα κατάμεστο «Κεντρί», ασφυκτικά γεμάτο από τους πιστούς θαυμαστές του Τζίμη (στο opening μετρήσαμε περισσότερα από 3.000 κεφάλια).

Ο Πανούσης διακωμωδεί συνεχώς και είναι κάτι περισσότερο από αιχμηρός. Στο στόχαστρο, ακόμη και ο ίδιος του ο εαυτός (κανείς δεν ξεφεύγει). Μετά το φινάλε, ξαπλώνει στο κρεβάτι του, που βρίσκεται στην έξοδο του μαγαζιού, μέσα σε αντίσκηνο και με ορό στο χέρι αποχαιρετίζει τους φίλους που τον τίμησαν με την παρουσία τους. Όσοι πιστοί, λοιπόν του Τζίμη, σπεύσατε. Οι εμφανίσεις του θα είναι λίγες, ίσως και λιγότερες από όσες νομίζουμε!