ΤΑ ΝΕΑ, 11/01/1993

Η καταδίωξη του Τζίμη Πανούση

Τζίμης Πανούσης. Ήταν πάντοτε στο στόχαστρο των πυλωρών της ηθικής μας

ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ έχουν υποστεί πολλοί (ακόμα και ο Διονύσης Σαββόπουλος) αλλά λογοκρισία για λόγους ηθικής μόνον ένας: Ο Τζίμης Πανούσης.

Είτε μόνος του είτε με τις Μουσικές του Ταξιαρχίες ήταν πάντοτε στο στόχαστρο των πυλωρών της ηθικής μας. Η διαδρομή ήταν η ίδια τα τελευταία δέκα χρόνια σε ό,τι κι αν έκανε: Από την καταγγελία στη δίωξη και από το δικαστήριο στην αθώωση. Έμαθε πλέον τα «κόλπο» και ιδού η απάντησή του:

«Τους στίχους τους καταθέτω πλέον με ψευδώνυμο αφού ό,τι υπογράφω θεωρείται άσεμνο!».

Πράγματι, όλες οι αποφάσεις δικαστηρίων ήταν, τελικώς, αθωωτικές. Όλες εκτός από μία. Αυτή που αφορούσε στον τίτλο και στον στίχο ενός τραγουδιού ο οποίος αποτελούσε τη συμβολή του καλλιτέχνη απέναντι στο δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας (όπως δήλωσε παλιότερα ο ίδιος). Η αρχή έγινε το 1980 με μία συναυλία στην Καρδίτσα και από τότε σε κάθε δίσκο του Τζίμη Πανούση επενέβαινε είτε ο εισαγγελέας είτε η Γενική Γραμματεία Τύπου, αυταπάγγελτα. Οι πρώτες ηχογραφήσεις των Μουσικών Ταξιαρχιών κυκλοφορούσαν κρυφά σε κασέτες και ο πρώτος τους δίσκος κυκλοφορούσε για μεγάλο διάστημα ημιπαράνομα. Ο σάλος που προκάλεσε η δίωξη τροφοδότησε το ενδιαφέρον του ευρύτερου κοινού για τον «αθυρόστομο Τζιμάκο».

«Άσεμνο είναι το κρυμμένο, άσεμνη είναι η χυδαιότητα του υπονοούμενου», λέει ο κ. Πανούσης, «ο Έλληνας, που έχει παραδοσιακά στενή σχέση με την αθυροστομία, λυτρώνεται λέγοντας τη λέξη που θέλει να πει. Άσεμνα τραγούδια, παρ’ όλ’ αυτά, υπάρχουν. Ορισμένα του Πάριου, ας πούμε, θα τα έκοβα. Αυτό το "Φόρα με απόψε στο κορμί σου” εγώ ντρέπομαι κάθε φορά που τ’ ακούω...».