Ήχος και Hi-Fi (Φεβρουάριος 1983)

ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ

Συναυλία «πρωτοβουλίας για το στέκι»

DEADLOCK / ΣΥΝΔΡΟΜΟ / ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ / ΕΧ ΗUMAN / ΠΣΥΧΟΒΓΑΛΤΕΣ / ΚΑΠΤΑΙΝ ΝΕΦΟΣ / ΑΝΥΠΟΦΟΡΟΙ

Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου 29 Γενάρη
Συναυλία «πρωτοβουλίας για το στέκι».
Παραθέτω τις «θέσεις» τής πρωτοβουλίας, εν συντομία για να ενημερωθείτε για το σκοπό τής συναυλίας.

Όταν έχεις να διαλέξεις ανάμεσα στα κενά χρώματα της ντισκοτέκ, την αμηχανία της καφετερίας, την ένοχη σιωπή τού πάρκου όταν αυτοί που σε «προφυλάσσουν» απ' τα ναρκωτικά και το δυτικό τρόπο ζωής σε «διαπαιδαγωγούν» με γυμναστική, τσάμικο, και Κολοκοτρώνη... Όταν κράτος, οικογένεια και κόμματα ασχολούνται μαζί σου. σαν σε πείραμα στο εργαστήριο ειδικευμένου ηλίθιου επιστήμονα...

Αν απορρίψουμε ρόλους και καταμερισμούς και βγούμε από το γκέτο τού σχολείου ή της δουλειάς... Αν πάρουμε το δικαίωμα να κανονίζουμε τις τύχες μας έτσι ώστε αύριο το σώμα μας, το γέλιο μας ο συναισθηματισμός μας να μην πάρει το γκρίζο χρώμα τής κοινωνίας... Μ αυτές τις σκέψεις θέλουμε να φτιάξουμε το στέκι... όχι σαν φάρμακο, αλλά σαν έμπρακτη αρχή μιας άλλης κοινωνικής και πολιτική πρακτικής μέσα στη συνοικία μας. Θέλουμε να είναι ένας χώρος. όπου οι νέοι να συζητούν, να οργανώνουν την πολιτική τους δουλειά στο σχολείο, τη γειτονιά, το χώρο δουλειάς...»

Η Πρωτοβουλία οργάνωσε τη συναυλία για να μείνει ένα ποσό που θα κάλυπτε τις ανάγκες των πρώτων εξόδων (ενοικίων κ.λπ.) και ζήτησε το αμφιθέατρο από τούς φοιτητές. Η φοιτητική ολομέλεια ενέκρινε να δοθεί η αίθουσα γιατί βοηθούσε την πολιτιστική ανάπτυξη τής συνοικίας Ζωγράφου -μειοψήφισε μόνο η παράταξη τής Κ.Ν.Ε.- οπότε και η αίθουσα δόθηκε τη ευθύνη τής «πρωτοβουλίας». Σ αυτή λοιπόν τη συναυλία, όπου τα χρήματα θα πήγαιναν ο' ανθρώ­πους που δεν περίμεναν επιχορήγηση από κανένα κόμμα ή άλλο φορέα, όπου ή ηχητική εγκατάσταση στοίχισε 25.000 δρχ εδώ σ' αυτόν το χώρο, όπου υποτίθεται ότι κινείται, τουλάχιστον από άποψη «μηνυμάτων», το γκρουπ των «Μουσικών Ταξιαρχιών», από αυτούς τούς ανθρώπους ζήτησε και πήρε 30.000 δρχ. για (9) εννέα τραγούδια συνολικού χρόνου (40') σαράντα λεπτών. Προηγήθηκε συζήτηση με 3 από τα μέλη τού γκρουπ για την πιθανή μείωση αυτού του ποσού και με τις προεκτάσεις του. διότι το «Σύνδρομο» δέχτηκε να παίξει τσάμπα. αλλά αν οι Ταξιαρχίες πάρουν 30.000 τότε και εκείνοι θέλουν 15.000 (θέση λογική). Τέθηκε λοιπόν το πρόβλημα στις Ταξιαρχίες άτι η «ηχητική» κάλυψη ήθελε 25 000, 30 000 οι ίδιοι και 15.000 το Σύνδρομο, συνολικά 70 000 δρχ. σε ένα εισιτήριο 150 δρχ. με τούς μισούς θεατές τουλάχιστον χωρίς να έχουν πληρώσει, διότι οι φοιτητές άνοιξαν πλαϊνή πόρτα απ' όπου και μπήκαν χωρίς εισιτήριο. Η Απάντηση των Ταξιαρχιών ήταν «πέρσι παίξαμε και ήταν 3.000 άτομα και μεις πήραμε 1.000 δρχ.» και ότι «αν δεν ήταν πολύς ο κόσμος δεν θα ζητούσαμε χρήματα» Αλλά ο κόσμος υπήρχε, γιατί δεν είχε πληρώσει. Τελικά λοιπόν οι Ταξιαρχίες πήραν τα λεφτά τους, (γιατί γεμίζουν πια τά μαγαζιά) και έμεινε η πρωτοβουλία με την προσπάθεια. Ίσως τώρα πια οι συναυλίες να γίνονται μόνο για τα γκρουπ. Αυτό δεν σημαίνει σίγουρα ότι δεν πρέπει να πληρωθεί κάποιος για τη δουλειά του, αλλά το να δώσει ένα γκρουπ που έχει μόνιμη δουλειά μια συναυλία σε προσιτή τιμή νομίζω ότι βοηθά και τον εαυτό του και αυτούς που τη διοργανώνουν - εκτός κι αν πρόκειται για έμπορους. Πόσο μάλλον όταν έχουμε να κάνουμε με γκρουπ το οποίο στα «λόγια» συμπαραστέκεται και στα «έργα» δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο. Γιατί αν οι Μ.Τ, φέρνουν σαν δικαιολογία το ότι κάποτε παίξανε χωρίς ή με λίγα λεφτά, αυτό έγινε γιατί τότε δεν ήταν «βεντέτες», ενώ τώρα που έγιναν ΚΑΠΟΙΟΙ σαν όνομα και σαν πωλήσεις δίσκων δεν «καταδέχονται» να μην πληρωθούν για τη δουλειά τους. Εν πάση περιπτώσει ο καθένας είναι ελεύθερος να βλέπει τα πράγματα και να πράττει όπως αυτός νομίζει. Ποιοι ανήκουν και πού. μόνο ο χρόνος θα το δείξει.

Τη συναυλία ξεκίνησε ένα άγνωστο ερασιτεχνικό γκρουπ, Deadlock, πού καταφέρνοντας να ξεπεράσουν το τρακ, τα πήγαν καλά. Συνέχισε το Σύνδρομο το οποίο παρουσίασε παλιά και τελευταία δουλειά του. Αν κρίνω από τα λίγα καινούρια κομμάτια, πού ενθουσίασαν τον κόσμο, θα πρέπει να είναι η πλέον ενδιαφέρουσα πρόταση για το 83. Συνέχισαν οι Ταξιαρχίες πού ξεσήκωσαν τον κόσμο με τα κατάλληλα για τον τόπο και τη φύση τής συναυλίας τραγούδια τους.

Η μεγάλη έκπληξη έγινε με το επόμενο γκρουπ. τούς ΕX Human -Γιάννης Τρομπέτας (μπάσο). Γιώργος Αλευράς (κιθάρα) Ανδρέας Φερδιανάκος (ντραμς)- και με έκτακτη συμμέτοχη τού R. R. Hearse (τραγούδι). Ξεκίνησαν με το επώνυμο κομμάτι και συνέχισαν μ' ένα δυνατό, ζωντανό ήχο, με δυο ακόμη δικά τους τραγούδια, τα «Στρατιώτης» και «Στρατοδικείο» με ένα στίχο πού αφήνει ελάχιστο περιθώρια σε άλλα συγκροτήματα να πουν ότι π Ελληνική γλώσσα δε δένει με τις New wave φόρμες ή με το στιλ «πανκ». Η αποθέωση πάντως έγινε από τη σκηνική παρουσία του τραγουδιστή, το πάθος τού οποίου δεν μπορεί να χωρέσει σε χαρτί. Σ’ εκείνο το σημείο κι ενώ όλο το Αμφιθέατρο δονούνταν. ο ηχολήπτης πήγε και πήρε το μικρόφωνο από το χέρι του, με τη δικαιολογία ότι «τα σάλια μπορεί να το χαλάσουν» Φυσικά οι ψυχραιμότεροι τού πήραν πάλι το μικρόφωνο και έτσι συνέχισαν δείχνοντας τι θα πει να αισθάνεσαι αυτό που παίζεις και να είσαι αυθεντικός. Και ενώ είχε δημιουργηθεί μια πάρα πολύ όμορφη ατμόσφαιρα, το επόμενο γκρουπ οι Πσυχοβγάλτες αποφάσισαν να δείξουν τα χειρότερο εαυτό τους, παίζοντας κομμάτια πανάλαφρης ποπ και με τον τραγουδιστή να νομίζει ότι φιγούραρει σε κάποια κοσμική δεξίωση. Φυσικά εισέπραξαν διάφορα αντικείμενα, γιατί επιμένοντας στο «αμέριμνο» στιλ του, ο τραγουδιστής αποφάσισε νά «τιμωρήσει» το ακροατήριο με άλλο ένα τραγούδι.

Τέλος, οι Κάπταιν Νέφος αντιμετώπισαν στην αρχη μια δυσπιστία (οι Πσυχοβγάλτες γάρ) αλλά δεν άργησαν να ξαναζεστάνουν την ατμόσφαιρα μέ τον δεμένο ήχο τους. Τη συναυλία έκλεισαν οι Ανυπόφοροι, ένα συμπαθέστατο νέο γκρούπ με δυνατό ήχο και αρκετά ανήσυχα κομμάτια. Ο χρόνος είναι γι' αυτούς ανοιχτός και τους περιμένει.

Αντρέας Μπαλοτής