ΤΑ ΝΕΑ, 13/07/1978

Μια «Συντεχνία» προσφέρει «Αλέκο με τα Κυδώνια»

ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΤΟ ΑΛΣΟΣ ΣΥΓΓΡΟΥ

«Ο Αλέκος µε τα Κυδώνια»: Χαρακτηριστική σκηνή από το έργο που θα παρουσιάσει η «Θεατρική Συντεχνία»

Ο «ΑΛΕΚΟΣ με τα κυδώνια» αρχίζει τις παραστάσεις του το Σάββατο στις 9 µ.μ., στ' Άλσος Συγγροῦ, στην Πάνεπιστηµιούπολη Ζωγράφου, από τη νεοσύστατη Θεατρική Σνντεχνία.

ΟΠΩΣ ΕΙΠΑΝ χθές συντελεστές της Θεατρικης Συντεχνίας, το έργο τους ειναι γραμμένο και σκηνοθετηµένο συλλογικά από τα µέλη του θιάσου καί έχει δύο βασικούς ήρωες: Τον Καραγκιόζη και τον Άι Γιώργη τον Δρακοντοκτόνο. Ωστόσο και οι δύο αυτοί χαρακτηριστικοί τύποι, στο έργο, κινούνται έξω από τα παραδοσιακά και κλασικά πλαίσια. Ο Καραγκιόζης δρά σε µια ελεύθερη διασκευή άπὸ το «Μεγαλέξανδρο και το καταραµένο φίδι». Ο Άι - Γιώργης είναι «δανεισµένος» από μια θρησκευτική γιορτή, με έντονη θεατρικότητα, που γίνεται ως τις μέρες µας στη Βόρειο Ελλάδα. Στο έργο αυτό όμως όπως και ο Καραγκιόζης εξυπηρεπεί άλλους σκοπούς. Οι δύο ήρωες θα ξεκινήσουν θετικά. Η κατάληξή τους όμως θα είναι πολύ µακριά από τις αρχικές τους επιδιώξεις.

ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ πορεία του έργου, θα χάσουν το πρόσωπό τους, την ἐπαφή με τις ρίζες τους, θά ξεχασθεί ο αρχικός τους σκοπός. Γιατί μπορεί να σκότωσαν το θεριό, πήραν όμως οι ίδιοι τη θέση του. Επομένως «ποιό είναι το θεριό, και ποιός είναι ο λυτρωτής; Ποιός τρώει και ποιός τρώγεται;» διερωτώνται οι συγγραφείς του έργου.

Σύγχυση και αλλοτρίωση

ΣΤΟΝ «Αλέκο µε τα κυδώνια», προβάλλεται έντονα το σύγχρονο φαινόμενο της ἀλλοτρίωσης του ανθρώπου. Νέες ιδέες, νέα πρότυπα, επιρροές από διάφορες κουλτούρες, όλα αυτά σε µεγάλη ποσότητα, βομβαρδίζουν καθημερινά τον σημερινό άνθρωπο και τον «μπερδεύουν». Τον εμποδίζουν να διατηρήσει την παράδοσή του, να γνωρίσει το παρελθὀν του, να μείνει πιστός στο ξεκίνημά του, και έτσι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το μέλλον του. Το µόνο που του έχει, απομείνει, είναι η γνώση του «ποιός δεν μπορεί πια να είναι και ποιός δεν πρέπει να είναι».

ΑΚΟΜΗ στο έργο φαίνεται η σύγκρουση που γίνεται μεταξύ δύο κὀσμων: Του Καραγκιόζη που είναι ελεύθερος, ανίερος και ασυμβίβαστος και του Άι-Γιώργη, που φαντάζει ιερατικός, αυστηρός και τελετουργικός. Η σύγκρουση αντανακλᾶ τη διαφορά που υπάρχει, και που µεγάλωσε τὸσο µετά τον πόλεμο, μεταξύ της ὑπαίθρου και της πόλης.

Παραδοσιακή θεατρική φόρμα

ΣΑΝ ΜΟΡΦΗ το έργο, στηρίχθηκε βασικά στην ελληνική παράδοση χωρίς ν᾿ ἀγνοηθούν και στοιχεία από παραδοσιοκά θέµατα άλλων χωρών όπως της «Κομέννια ντελ Άρτε» και του Ιαπωνικού Θεάτρου. Ακόμη με τον αυτοσχεδιασμό, όπως λένε οι ηθοποιοί, βγήκε και το µεγαλύτερο µέρος της παράστασης.

ΤΑ ΣΚΗΝΙΚΑ και τά κοστούμια τῆς Μάρως Σεϊρλή, είναι ἐμπνευσμένα απὸ τη θεατρική παράδοση και χρησιμοποιεί ό,τι ἀκριβώς θα χρησιμοποιούσε ένας θίασος του παλιού καιρού για να μετατρέψει λ.χ, ένα ζητιάνο σε βασιλιά: Μιά χλαμύδα κι ένα στέμμα.

Η ΜΟΥΣΙΚΗ και τα τραγούδια είναι του Δημήτρη Λέκκα, που δεν έχει περιοριστεί µόνο στο κλασικό κλίμα του Καραγκιόζη ἀλλά χρησμοποιεί και σύγχρονες πηγές.

Η ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΚΗ επιμέλεια είναι του Ευγένιου Σπαθάρη, του Κώστα Τσιάνου και του Ουέιτ Στιούαρτ. Οι ἠθοποιοί που παίζουν στον «Αλέκο με τα κυδώνια» είναι η Μίνα Αδαμάκη, ο Νίκος Αρμάος, η Ελένη Βουτυρά, η Βούλα Γεωργιάδου, ο Τάκης Σαρρής, ο Νίκος Φρονιμόπουλος και ο Γιάννης Χουβαρδάς. Μουσικοί οι Τζίμης Πανούσης και Νίκος Δασκαλοθανασάκης.

ΟΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ θα συνεχισθούν στο Άλσος Συγγρού ως τις 20 Ιουλίου. Κατόπιν ο «Αλέκος µε τα κυδώνια» θα παιχτεί στους Δήμους και τις Κοινότητες της Αττικής. Η Θεατρική Συντεχνία με το ίδιο έργο θα λάβει µέρος στο Φεστιβάλ Ιθάκης και σε φεστιβάλ του εξωτερικού.

Α.Κ.