«Κυριακάτικη Ελευθερία του Τύπου» - 3/9/2017

Ο αιρετικός «Τζιμάκος» έχει έναν κακό λόγο για τον καθένα

Με τον Νταλάρα τελικά τι συμβαίνει;
Δεν έχει καταλάβει πως άλλος είναι ο Πανούσης και άλλος ο Ντάλαρας που σατιρίζουν στα θέατρα. Πρέπει να ξεχωρίζεις τη δημόσια εικόνα σου από την ιδιωτική. Αλλά αυτός δεν είναι καλλιτέχνης. Αυτή είναι η ουσία. Αυτός αντέδρασε σαν να φτιάχνει μπλουζάκια και του είπα πως είναι ελαττωματικά και αυτό θα του κάνει ζημιά στο εμπόρευμα του.

Ποιο είναι όμως το στοιχείο του που σας έκανε να ασχοληθείτε τόσο μαζί του;
Γιατί κάποια στιγμή παραέγινε το κακό με το φιλανθρωπικό. Με την Κύπρο, τους πρόσφυγες, τα παιδάκια με καρκίνο. Εκεί κάπως παγώνει το γέλιο και λέμε «όπα».

Τι άλλο είναι νταλαροειδές φαινόμενο, όπως το αποκαλείτε;
Ό,τι πάει χέρι – χέρι με την εξουσία και με την Αριστερά του… κώλου! Όπως αυτά που κάνει ο ΣΚΑΙ, «τρέχω για ένα πιάτο φαΐ». Ο εξευτελισμός του ανθρώπου. Αν θες να βοηθήσεις, βάζεις το χέρι στην τσέπη. Δε λες «φέρτε μακαρόνια», δηλαδή οι φτωχοί να βοηθούν τους άλλους φτωχούς.

Βιώσατε πρόσφατα μια μεγάλη απώλεια...
Έχασα τον αδελφό μου, αυτό με κλόνισε πολύ. Ο αδελφός μου ασχολιόταν κι εκείνος με τη μουσική, έγραφε τραγούδια ωραία, αλλά ήταν «μαύρα». Ήταν ο Άσιμος επί δέκα. Στο τέλος μου είπε πράγματα σημαντικά για τον ίδιο που δεν τα περίμενα. Έφτασα στο σημείο να πηγαίνω στο νοσοκομείο όπου έκανε χημειοθεραπεία και έψαχνα ταράτσα να πηδήξω.