Χρονόμετρο, καθημερινή εφημερίδα της Καβάλας, 16 Φεβρουαρίου 2017
Ο ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΑ ΜΕΡΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΑΡΙΣΤΗ ΦΟΡΜΑ ΚΑΙ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟ «Χ»:
«Πιστεύω σ’ έναν λαό πατέρα παντοκράτορα!!!»
Λίγο πριν από την αυριανή του εμφάνιση στο «Ρέμα» της Δράμας στο πλαίσιο του show «Μουνιάλ», ο αειθαλής Τζιμάκος, μιλά μεταξύ άλλων, για τις τελευταίες συναυλίες του στη βόρεια Ελλάδα πριν αυτή καταληφθεί από τον Ερντογάν, τη μονοδιάστατη σεξουαλικότητα του Αλέξη, το βεβαρημένο παρελθόν του Κούλη και τον «υπόγειο» τρόπο με τον οποίο συνεχίζουν να προχωρούν οι Έλληνες εν μέσω μνημονίων
Συνέντευξη στον Άγγελο Καλόγρηα
Είναι μια κατηγορία μόνος του όχι μόνον στο χώρο της ελληνόφωνης ροκ, αλλά και της ελληνικής μουσικής γενικότερα, μια και είναι προφανές πως η ταμπέλα ροκ τον «περιορίζει». Οι στίχοι του είναι η καλύτερη απόδειξη ότι «η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει», ενώ στο μουσικό κομμάτι είναι τόσο πολυδιάστατος ώστε επί της ουσίας να είναι υποτιμημένο από αρκετούς ακροατές. Δεν φοβήθηκε να τα βάλει με τον οποιοδήποτε όσο ισχυρός κι αν ήταν κι αυτό προκάλεσε μεγάλες έχθρες, αλλά ακόμα πιο μεγάλη αγάπη από τους απλούς ανθρώπους που δεν έπαψαν να τον ακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, μια συζήτηση μαζί του αποτελεί μια ευκαιρία – εν προκειμένω δημοσιογραφική – που με μια κουβέντα «δεν χάνεται»! Φίλες και φίλοι αναγνώστες, συγχωρέστε την όποια υπερβολή, αλλά αυτή συνοδεύει κάθε όνειρο που κάποια στιγμή γίνεται πραγματικότητα: Μια συνέντευξη με τον Τζίμη Πανούση!!!
– Για αρκετά χρόνια οι φανατικοί θαυμαστές του Τζίμη Πανούση και των «Μουσικών Ταξιαρχιών», διψούσαν για κάποια συναυλία σ’ αυτά τα μέρη. Που χρωστάμε την καλή μας τύχη κι έπειτα από το καλοκαιρινό πέρασμα από την Κεραμωτή Καβάλας, μέσα σε λίγους μήνες επιστρέφετε για εμφανίσεις στην περιοχή;
«Ναι, αρχίζουμε να βγαίνουμε και στη βόρεια Ελλάδα, είναι κάποιες τελευταίες επετειακές συναυλίες πριν να πάρει την βόρεια Ελλάδα ο Ερντογάν, απ’ ότι μαθαίνουμε, αυτές είναι οι πληροφορίες, επειδή εγώ ασχολούμαι και με μεταφυσικά θέματα, έχουμε πληροφορίες, ένας μεγάλος σεισμός θα γίνει τον Απρίλιο και μετά η βόρεια Ελλάδα θα προσαρτηθεί, κυρίως η Θράκη και θα κατεβαίνει ο Ερντογάν, έτσι είναι το σχέδιο της Παγκοσμιοποίησης! Και ανεβαίνουμε απάνω τώρα γιατί εγώ και τα “Πεταμένα Λεφτά”, που είναι το γκρουπ, προσπαθούμε να αντισταθούμε στην καινούργια λαίλαπα της κυβέρνησης της Αριστεράς που προσπαθεί να επιτεθεί, θα έλεγα μέσα σε εισαγωγικά, στους ομοφυλόφιλους! Εγώ είμαι ομοφυλόφιλος, που στην εφηβεία μου έγινα λεσβία, με αποτέλεσμα να μ’ αρέσουν οι γυναίκες και να φαντάζω κανονικός! Αλλά κανονικά είμαι ομοφυλόφιλος, ανήκω στην ομοφυλόφιλη κοινότητα και τώρα, μας αντιμετωπίζει με ένα νομοσχέδιο που το πάει στο Υπουργείο Παιδείας, δήθεν για σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των παιδιών, αντιμετωπίζει τους ομοφυλόφιλους ως περίεργα ζώα, ως ΑμεΑ, ως ανθρώπους με ειδικές ανάγκες. Έχω να δηλώσω λοιπόν ότι εμείς οι ομοφυλόφιλοι είμαστε κανονικοί άνθρωποι όπως όλοι οι άλλοι και δεν έχουμε καμία ανάγκη ειδικής μεταχείρισης.»
– Γνωρίζουμε πως η έκπληξη είναι κύριο στοιχείο για τα… «Πανούσια» show διαχρονικά. Παρόλα αυτά δεν μπορούμε να αποφύγουμε τον πειρασμό και να ρωτήσουμε, τι θα παρακολουθήσουν όσοι βρεθούν στο «Ρέμα» αύριο;
«Το show λέγεται “Μουνιάλ”, είναι μια παρήχηση του “Μουντιάλ” και είναι ένα αμφίδρομο show όπως είναι όλα τα show μας, δηλαδή ότι δώσει ο κόσμος θα πάρει! Τίποτα, να, κάτι βίντεο θα έχουμε εκεί..!»
– Εδώ και μερικά χρόνια έχουμε κάθε λίγο επανενώσεις παλιών μεγάλων συγκροτημάτων και έτσι αρκετοί ακροατές κρατάνε αποστάσεις από κάτι τέτοια, θεωρώντας πως πρόκειται για τις λεγόμενες «αρπαχτές». Που ακριβώς τοποθετείται η επαναφορά των «Μουσικών Ταξιαρχιών» στο προσκήνιο το προηγούμενο διάστημα; Γιατί χρειαζόταν ο Τζίμης Πανούσης, κάτι τέτοιο; Ήταν η νοσταλγία; Ήταν κάτι άλλο; Ήταν πολλά άλλα;
«Όχι, απλοί είναι οι λόγοι, δηλαδή, βασικά δεν έχουμε σταματήσει να είμαστε φίλοι και να παίζουμε, ανεξάρτητα του ότι δεν δουλεύαμε μαζί, κάναμε παρέα και παίζαμε μαζί και ο βασικός λόγος της επανένωσης ήτανε ότι άρχισαν να πεθαίνουνε κάποια παιδιά, δηλαδή πέθανε ο μπασίστας μας, πέθανε ο ντράμερ, ε και λέμε “πριν πεθάνουμε όλοι ας βρεθούμε να παίξουμε”! Αυτός είναι ο λόγος, δημογραφικός..!»
– Μια πρόκληση για ένα καλλιτέχνη που έχει «πολλά χρόνια στο κουρμπέτι» είναι να μπορεί να κάνει – να το πούμε λαϊκά – «γκελ», στη νέα γενιά… Κάνουν «γκελ», τα «Κάγκελα παντού», «Αχ, Ευρώπη» ή ο «Νεοέλληνας» στα παιδιά του internet και του mp3; Τι αποκομίζετε από την επαφή σας με τους νεαρούς ακροατές;
«Ναι, πρέπει να σας πω πως το κοινό δεν αλλάζει, το κοινό είναι ίδιο πάντα και ή έχεις αποδοχή ή δεν έχεις. Εγώ βλέπω τώρα μέσο όρο στις συναυλίες που κάνουμε με τις “Μουσικές Ταξιαρχίες”, 22 – 23 χρονών παιδιά, έρχονται νέα παιδιά και μας ακούνε! Γιατί όταν παίζεις σε συναυλίες μεγάλες που είναι και όρθιοι, δύσκολα εμείς της ηλικίας μου, εμείς υποβασταζόμενοι έχουμε εκεί τα stand των μικροφώνων και κρατιόμαστε για να μην πέσουμε κάτω που είμαστε εξηντάρηδες, αλλά ο κόσμος από κάτω για να αντέξει στη συναυλία πρέπει να είναι νέος! Και βλέπουμε έτσι να έρχονται νέα παιδιά κι αυτό μας χαροποιεί ιδιαίτερα βέβαια.»
– «Γράφω στιχάκια με κάποιο χιούμορ». Μήπως ήταν κάπου μονόδρομος αυτό; Και μήπως ήταν τόσο σοβαρό το νόημα των στίχων, ώστε το χιούμορ να είναι το μόνο όχημα για να περάσουν στο κοινό, πράγματα αβάσταχτα όπως για παράδειγμα η διαπίστωση ότι «γίνανε οι μάγκες φεμινίστριες με ταγάρια»;
«Έχεις δίκιο, αυτός είναι ο τρόπος μου, δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, αλλά δεν το κάνω επί τούτου. Δηλαδή δεν σκέφτομαι ότι “πρέπει να γίνει αυτό”. Και πρέπει να σου πω ότι δίνω περισσότερη σημασία στη μουσική και λιγότερη σημασία στους στίχους. Δηλαδή, όταν χτίζω ένα τραγούδι είναι 80% μουσική, όπως και στον κινηματογράφο, δίνω περισσότερη σημασία στον σκηνοθέτη παρά στο σενάριο. Το σενάριο μπορεί να είναι οτιδήποτε, ο σκηνοθέτης παίζει ρόλο, όπως κι εδώ τώρα η μουσική όπως θα την παρουσιάσουμε, η μελωδία, νομίζω πως αυτό παίζει τον ρόλο και ότι στίχους κι αν βάλεις δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία.»
– Ωστόσο, πολλοί ακροατές στέκονται αρκετά παραπάνω στους στίχους σας, έστω κι αν μια αλήθεια είναι πως γίνονται δύσκολα αντιληπτοί…
«Ο κόσμος πάντα καταλαβαίνει περισσότερα απ’ όσα νομίζουμε. Ο κόσμος είναι ο θεός μου, εγώ πιστεύω σ’ έναν λαό πατέρα παντοκράτορα!».
Ο ΤΖΙΜΑΚΟΣ ΕΞΗΓΕΙ ΓΙΑΤΙ Ο ΝΥΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ:
«Ο Αλέξης Τσίπρας, έχει μονοδιάστατη σεξουαλική ζωή»
– Η Ελλάδα ήταν και παραμένει μια χώρα αντιθέσεων, ωστόσο φαίνεται πως αυτές οι αντιθέσεις δούλεψαν για μας μια χαρά για χρόνια και χρόνια. Π.χ. Τζίμης Πανούσης, ένα rock ‘n’ roll όνομα, μ’ ένα ολίγον τι βουκολικό επίθετο! Τα μνημόνια που θεωρητικά τουλάχιστον στοχεύουν στο να μας βάλουν «σε μια σειρά», μήπως τελικά μάς αποσυντονίζουν, αφού οι αντιθέσεις μάλλον μάς πάνε περισσότερο;
«Μόνον έτσι μπορούμε να πορευθούμε κι έτσι θα συνεχίσουμε, έτσι θα συνεχίσουμε με τις αντιθέσεις μας. Τώρα, η προσπάθεια που γίνεται δεν είναι μόνον στην Ελλάδα. Πρέπει να πούμε πως όποιος λαός έχει έναν πολιτισμό κι έχει ενδιαφέρον, έχει χτυπηθεί ας πούμε από τους περίεργους τραπεζίτες… Δηλαδή και το Ιράκ, από όπου ξεκίνησε ο πολιτισμός, από την Μεσοποταμία, το Αφγανιστάν, τη Συρία τώρα… Πρέπει να σας πω ότι στο Ιράκ, ας πούμε, υπήρχε ένας τέτοιος πολιτισμός – έχω επισκεφθεί τις χώρες αυτές – όπως οι λαϊκές αγορές όπου δίπλα στους πάγκους με τα πορτοκάλια υπήρχαν και πάγκοι με βιβλία! Διαβάζανε οι άνθρωποι στο Ιράκ περισσότερο απ’ όσο διαβάζουν οι Σκανδιναβοί! Ήτανε πρώτοι οι Ιρακινοί και μετά οι Σκανδιναβοί! Λοιπόν αυτό, δεν αρέσει επειδή θέλουν καταναλωτές κατά μόνας στο σπίτι τους και μάλιστα και ομοφυλόφιλους, οι οποίοι να μην κάνουν και παιδιά για να μην υπάρχει οικογένεια, γιατί ενοχλεί έστω και αυτός ο μικρός θύλακας, ο πολιτιστικός. Θέλουν να είναι κατά μόνας καταναλωτές για να μην αντιδρούν σε τίποτα. Αυτό λοιπόν, είμαστε μέρος ενός παγκόσμιου σχεδίου, εγώ είμαι συνωμοσιολόγος, αυτή είναι η δουλειά μου βασικά! Είμαι συνωμοσιολόγος και να σας πω ότι – αν θέλετε κάποιες πληροφορίες – η Σελήνη δεν είναι πλανήτης, είναι διαστημόπλοιο εξωγήινων που μας παρακολουθούν! Αυτό είναι αλήθεια όσο κι αν ακούγεται… δεν έχουμε πάει ποτέ στο Φεγγάρι, είναι παραμύθια όλα αυτά, θα τα πούμε στο πρόγραμμα, εγώ θα μιλήσω για την κτηνοβασία στο πρόγραμμα, για σημαντικά θέματα! Ξέρεις ότι μας παραδόθηκε, όπως μας παραδόθηκε και η Θεωρία της Σχετικότητος, η οποία έκανε ένα μεγάλο άλμα τότε στην Επιστήμη, τώρα τα λεγόμενα “έξυπνα τηλέφωνα”, είναι κι αυτό ένα πράγμα που μας δόθηκε από κάπου αλλού, γιατί δεν δικαιολογείται αν ρωτήσεις οποιοδήποτε επιστήμονα – γιατί κι εγώ έχω κάποιες γνώσεις – δεν δικαιολογείται, βιντεόφωνο περιμέναμε να το έχουμε μετά από τριάντα χρόνια, όχι να το έχουμε από το ’17 και το ‘15!!! Είναι κάποια πράγματα που είναι ερήμην μας..! Θέλω να σας πω πάντως πως όλη η πορεία μας έχει ξεκινήσει από το εξής: Πάμε καλά! Γιατί – ένα αισιόδοξο μήνυμα – ο Έλληνας είναι “να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα”, τώρα έχουμε περάσει στο “να ψοφήσει ο γείτονας, να του πάρουμε την κατσίκα για να φάμε”! Αυτό είναι ένα θετικό βήμα μπροστά!»
– Μια και μιλάμε για αντιθέσεις, ο πρωθυπουργός μας δεν ζει την απόλυτη αντίθεση; Από τις φιλοσοφικές συζητήσεις για τον Μαρξ και τον Λένιν παρέα με τον Καρανίκα, στο κλείσιμο της «αξιολόγησης» με τον Σόιμπλε και την Μέρκελ και στη συνδιαχείριση των μεταναστευτικών ροών – και του Αιγαίου ίσως – με τον σουλτάνο Ερντογάν! Πως αντέχει αυτός ο άνθρωπος;
«Το θέμα είναι πως τον αντέχουμε εμείς! Αυτός έχει καβαλήσει το καλάμι στην ουσία, είναι ανεπαρκής για αυτή τη δουλειά, αλλά δεν υπάρχει κάποιος που να είναι επαρκέστερος. Πρέπει να πούμε πως δεν υπάρχει κάποια άλλη λύση. Ο Αλέξης… εγώ τον συμπονώ γιατί έχει μια έτσι… μονοδιάστατη σεξουαλική ζωή, η Περιστέρα η γυναίκα του τον έχει απ’ τα 14 από δίπλα, όταν ήταν στην ΚΝΕ ας πούμε, τον είχε από κοντά, τον «ψάρεψε» για να τον προσηλυτίσει, με αποτέλεσμα όταν έχεις έτσι μια σεξουαλική εμπειρία έτσι κάπως… δεν μπορείς να κυβερνήσεις κι έναν λαό! Αυτό είναι το μεγάλο του ελάττωμα, αλλά υπάρχουν άνθρωποι. Υπάρχει ο Νίκος ο Φίλης, που τον πιστεύω! Έχουμε κάνει και την “Φιλική Εταιρία”, θα διαβάσατε, δεν ξέρω αν έχετε διαβάσει, με την “Φιλική Εταιρία” προσπαθούμε να ‘ρθει ο Φίλης πίσω!»
– Το ενδεχόμενο του περάσματος της σκυτάλης από τον Αλέξη και τον Πάνο, στον Κούλη και ποιος ξέρει σε ποιον ακόμα, παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον, επιστημονικό ή άλλο;
«Κανένα ενδιαφέρον δεν παρουσιάζει, είναι άχρηστα άτομα, δηλαδή. Αν κι ο Κούλης, προσωπικά τού έχω μια συμπάθεια, του Κούλη, γιατί είναι γιος του Τέρη του Χρυσού, όπως έχω αποκαλύψει παλαιότερα και κάνει “μπαμ” όταν κοιτάξεις το βλέμμα του, είναι ο γιος του Τέρη του Χρυσού, ο οποίος τον έχει κάνει με την λεγόμενη αδελφή του, την Ντόρα, που είναι μάνα του! Η Ντόρα η Μπακογιάννη, είναι μάνα του! Έχει δηλαδή πολύ βεβαρημένο παρελθόν, έχει αυτή τη βιλάρα στο Παρίσι… δεν πρόκειται, δεν τον εμπιστεύονται και οι Γερμανοί ξέρετε! Πήγαν να του δώσουν μια καφετιέρα εκεί να τον λαδώσουνε με τη “Siemens” βέβαια, δεν νομίζω ότι είναι… τη δουλειά την κάνει μια χαρά ο Αλέξης και θα συνεχίσει να την κάνει γιατί πάει πολύ καλά!»
– Δηλαδή θα τον έχουμε για πολύ καιρό ακόμα στο κεφάλι μας τον Αλέξη!
«Ναι, δύο χρόνια τουλάχιστον, ναι!».
ΕΝΩ «Ο ΛΑΚΚΟΣ ΜΕ Τ’ ΑΣΤΕΙΑ» ΤΟΥ ΤΖΙΜΗ ΠΑΝΟΥΣΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΤΟ…
Οι Έλληνες θα συνεχίσουν να πορεύονται με τον δικό τους τρόπο, τον «υπόγειο»
– Η κυκλοφορία των χειρότερων σεναρίων για το μέλλον της Ελλάδας, είναι κάτι με το οποίο είμαστε μπολιασμένοι όλα αυτά τα χρόνια. Αλήθεια ως πότε θα κρατήσει «η ανακωχή των ενοίκων» και πόσο θα αντέξουνε τελικά ο Μάρκος κι Τσιτσάνης – αν και δεν έχουν κάνει ούτε ένα βίντεοκλιπ;
«Νομίζω ότι αντέχουμε, αντέχουμε με τον δικό μας τρόπο, τον “υπόγειο”. Κοιτάξτε, δεν είναι σώνει και καλά η πραγματικότητα αυτή που παρουσιάζεται από τα “Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης”, αυτή είναι μια εικόνα πλασματική, δεν έχει να κάνει καθόλου με την πραγματικότητα, βλέπουμε καθημερινά σχεδόν τις δημοσκοπήσεις και τις μετρήσεις να πέφτουν έξω, ο κόσμος πια δεν “τσιμπάει”, δεν απαντάει ή απαντάει ψέματα, όπως κάνουμε μια προσπάθεια πολλά χρόνια από το ραδιόφωνο εδώ στην Αθήνα, να μην απαντάμε στους καλλωπιστές, στους δημοσκοπιστές ή να απαντάμε πάντα ψέματα. Εγώ απαντάω ψέματα πάντα, μόνιμα στις δημοσκοπήσεις γιατί το μόνο καλό που έχουν οι εκλογές και όλα αυτά είναι το σασπένς, είναι σαν να πηγαίνεις σ’ έναν ποδοσφαιρικό αγώνα και να ξέρεις πως θα έρθει 2 – 1! Ε, δεν έχει νόημα να το δεις όσο και καλό να είναι. Δηλαδή είμαστε ενάντια σ’ αυτές τις προβλέψεις, τις δήθεν επιστημονικές σε εισαγωγικά. Εμείς θα προχωρήσουμε υπόγεια, ήδη η Ελλάδα δουλεύει, δουλεύει με το “μαύρο χρήμα”, ο μεγάλος εχθρός είναι οι τράπεζες, μην ακούτε από δω κι από κει τα κομματόσκυλα που είναι υπάλληλοι των τραπεζών και οι τράπεζες οι οποίες τράπεζες δεν κάνουνε την δουλειά τους. Δηλαδή εγώ αν θέλω να κάνω μια δουλειά τώρα δεν μπορώ! Δεν μπορώ δηλαδή να πάω να πάρω κάποια χρήματα, να ξεκινήσω μια δουλειά, να δουλέψουν τριάντα άνθρωποι. Δεν γίνεται, δεν δουλεύει τίποτα γιατί δεν δουλεύουν οι τράπεζες, αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Κι αντί να επιτεθούμε όλοι εκεί, μας παρασύρουν τα κομματόσκυλα και κάνουμε άλλα αντ’ άλλων. Νομίζω ότι… ένα απλό παράδειγμα, αυτά τα POS που λένε. Ξέρετε ότι έχουν υπερδεκαπλάσια προμήθεια οι ελληνικές τράπεζες από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές; Αυτό δεν το λέει κανείς βέβαια γιατί παίρνουν μίζες και δεν τα λένε τα ραδιόφωνα. Ο μεγάλος εχθρός λοιπόν είναι οι τράπεζες. Αν καταφέρουμε… γιατί τους δίνουμε πάρα πολλά λεφτά για την λεγόμενη ανακεφαλαιοποίηση και αυτά τα λεφτά πρέπει να μας τα δώσουνε πίσω, αλλιώς δεν έχει νόημα, η τράπεζα αυτή είναι η δουλειά της, να παίρνει χρήματα και να τα δανείζει. Αν δεν δανείζει δεν είναι τράπεζα.»
– Ξέρουμε πως «ο Στάλιν σκέφτεται για εμάς στο Κρεμλίνο»… Μήπως μπορούμε να μάθουμε τι σκέφτεται για εμάς ο Ντόναλντ Τραμπ, στον Λευκό Οίκο; Ή έστω ο Δημήτρης Κουτσούμπας, στον Περισσό;
«Ο Ντόναλντ σκέφτεται τον Γκούφυ, τον δικό μας εδώ τον Αλέξη! Ο δε εδώ Κουτσούμπας, είναι ένας ανεκδιήγητος τύπος. Ξέρετε αυτοί εδώ έχουνε πάρει – είναι, εγώ τους λέω Ιεχωβάδες του Περισσού – έχουνε πάρει τις σφραγίδες αυτές, δεν ξέρω πως τις πήρανε στα χέρια τους, έχουνε διαλύσει το συνδικαλιστικό κίνημα. Κανονικά με αυτές τις οικονομικές συνθήκες και την κατάντια της εργατικής τάξης, θα έπρεπε ένα κομμουνιστικό κόμμα τώρα να έχει 30% και έχει ούτε 5%! Στα ίδια χάλια είναι και η Εκκλησία που κάνει παρόμοια δουλειά. Και η Εκκλησία θα έπρεπε να έχει ουρές να πούμε… Αν και έχει καλό φαΐ στις εκκλησίες, έτσι μαθαίνω! Μαθαίνω ότι έχουν πολύ καλά συσσίτια! Δεν ξέρω εκεί πάνω εσείς πως πάτε, αλλά εμείς εδώ έχουμε καλά συσσίτια! Πολύ gourmet το φαΐ εδώ!»
– Πλησιάζοντας στο τέλος της συνέντευξης, ρωτάμε, μετά από μια μεγάλη πορεία στα μουσικά πράγματα της χώρας, ποιος είναι ο δρόμος σας για τη συνέχεια; Πόσο βαθύς είναι «ο λάκκος με τ’ αστεία» του Τζίμη Πανούση;
«Ο λάκκος με τ’ αστεία δεν έχει πάτο, όπως δεν έχει πάτο κι εδώ το μέλλον το ελληνικό. Να κοιτάξουμε να διασκεδάσουμε με το χάλι μας. Έχω ένα τραγούδι που λέω “όλα είναι ψέματα, όλα συμβαίνουν μεσ’ στο κεφάλι μας και διασκεδάζουμε το μαύρο χάλι μας”.»
– Μια τελευταία ερώτηση: Πότε θα τελειώσει η εποχή του Νταλάρα, του Πάριου και της Αλεξίου στην Ελλάδα και… θα σταματήσουν να περιοδεύουν ποτέ οι “Scorpions”;;;
«Δεν νομίζω να τελειώσει ποτέ… Τουλάχιστον, δεν νομίζω να το προλάβουμε εμείς… Τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, ίσως… Ξέρετε, κακό σκυλί – που λένε – ψόφο δεν έχει..!».