Κόσμος του Επενδυτή, Σάββατο 18 Μάρτη 2006, Έργα και ημέρες σελ. 4-5

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Ο ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟ ΝΙΚΟ ΡΑΛΛΗ

Το έχουμε ανάγκη το μεταφυσικό

Άκουσε τη φράση «Vasileros Bromas» από έναν μικροπωλητή στο Μεξικό και, χωρίς να ξέρει τι σημαίνει, ονόμασε έτσι την παράστασή του στο Luna Dark της Ιεράς Οδού: εκεί ο Τζίμης Πανούσης παρουσιάζει κάθε μέρα, από Πέμπτη μέχρι Κυριακή, ένα υπαρξιακό μιούζικαλ, το περιεχόμενο του οποίου συνοψίζεται στη φράση «Είδα τον χάρο με τα μάτια σου».

Γουστάρω το σκυλάδικο, όπως και όλα τα είδη τραγουδιού, αρκεί να είναι αληθινά και το σπάσιμο των πιάτων προέρχεται από την αρχαιότητα, τότε όμως έσπαγαν αμφορείς. Όλα κρύβουν μια αλήθεια: και η Βανδή και ο Ρουβάς. Και η Βίσση, που μου αρέσει γιατί είναι αγέραστη, αν και πια το «Μπουκάλι είναι από nylon». Ακόμα και στον Πλούταρχο, που τον σιχαίνομαι, ο κόσμος κάτι βρίσκει. Ο Σφακιανάκης είναι καλός, είναι αναρχικός. Εγώ τον έχω ανακαλύψει, τον είχα δει στη Θεσσαλονίκη και είπα γι' αυτόν σε ένα φίλο από δισκογραφική εταιρεία. Σηκώνω τον Σταυρό του Νότη.

Ποιος τα ακούει όλα αυτά, δεν ξέρω. Δεν ξέρω κανέναν από τους γνωστούς μου -και έχω πολλούς λόγω δουλειάς- να ακούει Σφακιανάκη στο αυτοκίνητο του. Πώς πουλάνε τόσο πολύ όλα αυτά μου φαίνεται απίστευτο. Περνάω σε μια μεταφυσική δικαιολογία ότι γίνεται κάποιο σατανιστικό κόλπο. Όπως η Βίσση που κάνει αυτά τα σατανιστικά με τα χέρια και ο Καρβέλας το ίδιο. Και ο Μπους κάνει τα ίδια, σε όλες τις εκδηλώσεις που πάει τα κάνει. Και από κάτω όλοι οι αξιωματούχοι τον ακολουθούν. Και οι κόρες του το ίδιο. Εγώ παίζω με αυτά, αλλά αυτοί τα πιστεύουν. Αυτό που λέει η Αποκάλυψη «θα πνιγούν στο αίμα», αυτοί το πιστεύουν, θα τους πνίξουν όλους στο αίμα.

Κι ο Χριστόδουλος κάνει σατανιστικά. Μόλις είδε να έχει κοπάσει το θέμα με τους παπάδες και τα σκάνδαλα, έβγαλε έναν νέο άγιο. Χτύπησε άγιο... Και ο τελευταίος φαρμακοποιός γνωρίζει πώς γίνονται αυτά τα θαύματα, με τα σκηνώματα, την Παναγιά που κλαίει, όλα αυτά. Παρ' όλα αυτά, είναι πρώτο θέμα στις τηλεοράσεις. Και έγινε ένα πραξικόπημα στην επετηρίδα των Αγίων.

Στην Ορθοδοξία δεν υπάρχει αυτοσαρκασμός. Τώρα έγινε θέμα το ότι έχω βάλει τον Χριστό με οπλοπολυβόλο. Όμως, σύμφωνα με τον Μπους, του είπε «πήγαινε να γαμήσεις τη Βαγδάτη». Υπάρχει μία υποκρισία απίστευτη. Αλλά γενικώς με τους παπάδες κάνουμε την ίδια δουλειά: προσπαθούμε να προσφέρουμε κάτι παραπάνω από το κυνήγι των χρημάτων. Ο Άγιος Σουλπίκιος, ο Άγιος Φανούριος, όλα αυτά μου αρέσουν. Λέμε καμιά μαλακία, ξεφεύγουμε από την καθημερινότητα του προβάτου που δουλεύει, βλέπει ειδήσεις και κοιμάται. Εμένα η δουλειά μου είναι ο υπαρκτός σουρεαλισμός, να δείχνω την τρέλα της καθημερινότητας.

Η επόμενη κυβέρνηση θα είναι συνεργασία μεταξύ των δύο κομμάτων, που στην ουσία είναι ένα. Θα πάρουν το management κάτι τύποι σαν τον Κορωνιά. Αυτός θα είναι ο πρωθυπουργός, και στο Εργασίας θα πάει ο Πολυζωγόπουλος. Θα γίνουν συμβιβασμοί εκατέρωθεν γιατί κάτι πρέπει να αλλάξει. Μπορεί να γίνει αύριο, μπορεί να γίνει σε 200 χρόνια. Ελπίζω να γίνει αύριο.

Πιο επιτυχημένη επιλογή στη νέα κυβέρνηση θεωρώ τη Μαριέττα Γιαννάκου-Κουτσίκου, λόγω εμφάνισης. Είναι εντελώς πανκ, νομίζω ότι έχει ψωνίσει από την παλιά γκαρνταρόμπα του Έλτον Τζον. Στο υπουργείο Παιδείας, το έργο του Γιωργάκη και του Ευθυμίου συνεχίζεται. Κάνουν επιλογές που έρχονται κατευθείαν από το εξωτερικό για να καταργηθεί η παιδεία και να έρθουν τα ξένα πανεπιστήμια. Βάζουν τέτοιους υπουργούς για να κλείσει το υπουργείο. Ως άνθρωπος του πολιτισμού, θέλω πάντως να πω ότι είμαι περήφανος για τον Βουλγαράκη, που ήταν ένας καθηγητής Ηλεκτρολογίας στα ΤΕΙ. Είναι εντελώς άσχετος. Κάλεσε μία γνωστή μου να τον ενημερώσει περί ζωγραφικής, σουρεαλισμού και τα λοιπά. Τώρα μελετάει τη μπλε περίοδο: των Οννεδιτών και των Οννεδιτισσών.

Θα την αμολήσω τη σάτιρα, θα τη στείλω έξω στο διάστημα. Βαρέθηκα να σατιρίζω τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα εδώ και τριάντα χρόνια. Τον Τσιτουρίδη τον θυμάμαι στο πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη που ήταν στη διορισμένη από τη χούντα επιτροπή. Ο Χριστόδουλος έστειλε συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον Παττακό. Θα σατιρίσω λοιπόν κάποιους επιχειρηματίες που ξεκινάνε ένα νέο project, να προβάλουν διαφήμιση στη Σελήνη, να γράφει πάνω Nike. 'H άλλους που θέλουν να λειώσουν τους πάγους στην Ανταρκτική, να κάνουν ολοκαύτωμα με gay Μωυσήδες, τις Μωυ-sisters. Θα κάνουν διάφορα.

Τα multiplex σινεμά τα προτιμώ για την προσωπική μου διασκέδαση, έχουν facilities. Μου αρέσει κιόλας που μυρίζουν καλαμπόκι, ξέρεις, εκείνους τους τεράστιους κουβάδες που πουλάνε, είναι όλες οι αίθουσες σαν ένα τεράστιο κοτέτσι. Πάμε σινεμά, βλέπουμε ταινίες με happy end, τρώμε καλαμπόκι, γινόμαστε κότες, κάνουμε την πάπια και ετοιμαζόμαστε να βαδίσουμε σαν χήνες λίαν προσεχώς.

Είμαι λάτρης του σκουπιδιού, δηλώνω σκουπιδιάρης. Έχω Nova τώρα και βλέπω σκουπιδοκάναλα όλη τη νύχτα. Μου αρέσει να βλέπω τίτλους από ταινίες. Ξέρω να σου πω ποιος ήταν μπούμαν στο «Χτυποκάρδια στα θρανία». Και αν έχει προχωρήσει στη ζωή κάποιος που ήταν βοηθός φωτιστή ή κομπάρσος. Μου αρέσουν ακόμα τα talk shows, οι ειδήσεις, ό,τι έχει ομιλία και συμβαίνει real time. Και οι τσόντες μου αρέσουν γιατί η δράση είναι real time και δεν έχουν το παραμύθι της τέχνης.

Κανένα όριο δεν υπάρχει στη σάτιρα. Έχω πάει σε δεκάδες δικαστήρια και τα φοβάμαι όσο και τα νοσοκομεία. Ξυπνάς πρωί, νυστάζεις, στέκεσαι απέναντι στην εικόνα του Χριστού, βλέπεις τον πρόεδρο να μην σ' ακούει και να κοιμάται και στο τέλος λέει «ένοχος». Αλλά όταν βγαίνω στη σκηνή, δεν φοβάμαι τίποτα. Εκεί στην κουΐντα, λίγο πριν βγω, βλέπω τον Θεό. Ακόμα και τον εαυτό μου σατιρίζω, την εξουσία του καλλιτέχνη, την εξουσία του μικροφώνου, του μάγκα που βγάζει λεφτά. Ούτε στο κουτσό πόδι της Φαραντούρη σταματάω: για τη δικιά μου γενιά των παλιών αριστερών ήταν κάτι σαν τη Ζώνη της Παναγίας.