Περιοδικό 7, Ένθετο της Κ.Ε., 6/3/2005, σελ. 11
ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ
Τα πάντα σατιρεί
της Ελενας Σπανδωνή
Σε μια εποχή που οι ειδήσεις των 8 μοιάζουν με σατιρική παράσταση του Τζίμη Πανούση, τι έχει απομείνει για να σατιρίσει ο ίδιος ο Πανούσης; Θα το διαπιστώσουμε στην παράσταση «Ola Skata», από Πέμπτη έως Κυριακή σ' έναν νέο χώρο στην Ιερά Οδό, το Luna Dark. Προσπαθήσαμε να πάρουμε μια γεύση, αρχίζοντας από τον τίτλο:
«Είναι η απάντηση στο ευρωγλειψιματικό "όλα καλά", η απάντηση του απροσάρμοστου και άνευ κανόνων ελληνικού τσίρκου. Ο υπαρκτός σουρεαλισμός είναι κοπρολάγνος».
- Ποια είναι τα ιδιαίτερα στοιχεία της φετινής εμφάνισης;
«Φανταστείτε τον Κώστα Χατζηχρήστο, τον Βασίλη Αυλωνίτη και τον Ντίνο Ηλιόπουλο σε ρόλους ζεν πρεμιέ σε χολιγουντιανές παραγωγές. Κάτι αντίστοιχο στο περίπου θα επιχειρήσω στο Luna Dark - πρώτα ο Θεός...»
- Γιατί μείνατε τόσο καιρό μακριά από τη σκηνή;
«Ο χρόνος είναι κρίμα, είναι σχετικός, όπως έχει τονίσει και ο συνάδελφος Καραθεοδωρής. Επομένως, τα πέντε χρόνια που λείπω από τη σκηνή είναι μια στιγμούλα άνευ σημασίας».
- Στο διάστημα αυτό η ίδια επικαιρότητα ανέλαβε να σας υποκαταστήσει. Εμεινε τίποτα να σατιρίσετε εσείς;
«Η επικαιρότητα ήταν, είναι και θα είναι αξεπέραστη. Η δική μου δουλειά είναι άλλη: Είμαι χειριστής γλώσσας μετά μουσικής και φανατικός συλλέκτης γυναικείων οργασμών».
- Εχετε, όμως, και εμμονές: Φέτος, πρώτη φορά, ο Νταλάρας άκουσε αρκετές κακές κριτικές. Μήπως είναι περιττό να «τ' ακούσει» κι από εσάς; Μήπως έφτασε η ώρα να «μην συμμετέχει ο Γιώργος Νταλάρας» στην παράστασή σας;
«Θα αστειεύεστε, φαντάζομαι! Ο Νταλάρας είναι σταθερή αξία και βασικός εκφραστής του συστήματος. Μέχρι και ο μακαριότατος Χριστόδουλος αυτοαναγορεύτηκε "Νταλάρας της Ορθοδοξίας". Το "Ola skata" είναι η φυσιολογική εξέλιξη του "δεν μας χέζεις ρε Νταλάρα"».
- Πώς νιώθετε ύστερα από 30 χρόνια στη μουσική; Μήπως σας λείπει κάτι τώρα που δεν υπάρχει επίσημη λογοκρισία; Εσείς αυτολογοκρίνεστε ποτέ;
«Σας ευχαριστώ για τις χιουμοριστικές ερωτήσεις. Η λογοκρισία είναι το Ευαγγέλιο της εξουσίας και δεν πρόκειται ποτέ να καταργηθεί. Οσο για την αυτολογοκρισία την αποφεύγω, αλλά όποτε με απειλεί -έστω και σπάνια- μου σμπαραλιάζει το είναι. Δεν είμαι μόνο 30 χρόνια στη μουσική. Γεννήθηκα μαζί της και θα πεθάνω με αυτήν. Εχω διαλέξει και το επικήδειο τραγούδι μου: "Η ζωή τραβάει την ανηφόρα με σημαίες και με τα βούρλα που τις κρατάνε!"».
- Σκεφτήκατε ποτέ να ζητήσετε πνευματικά δικαιώματα από τους παπάδες που μιμούνται τη σάτιρά σας;
«Οχι! Μεταξύ συναδέλφων υπάρχει ανοχή».
- Θεωρείτε ότι υπάρχει κάποιο πρόσωπο ή κάποια κατάσταση που δεν μπορούν να γίνουν αντικείμενο σάτιρας; Μήπως κάποιες φορές τοποθετώντας στο απυρόβλητο τη σάτιρα καλύπτουμε την κακογουστιά;
«Οχι μαντάμ, "τα πάντα σατιρεί". Υπάρχουν όρια στη σάτιρα και μάλιστα αυστηρότατα. Τα επιβάλλει το κοινό, απορρίπτοντας ή επιδοκιμάζοντας τα σατιρικά έργα. Οι αστυνομικού τύπου παρεμβάσεις είναι αποτέλεσμα της απουσίας χιούμορ και πολιτισμού. Το μόνο που καταφέρουν είναι να πεισμώνουν τη σάτιρα και να την κάνουν πιο αιχμηρή. Η σάτιρα, αγάπη μου, είναι δογματικά αντιεξουσιαστική».
- Στο δελτίο τύπου σας αναφέρετε πως «επειδή δεν προλάβαμε να διαφημιστούμε στη "φιλανθρωπία με το τσουνάμι", δηλώνουμε ότι τα κέρδη θα μοιραστούν οι καλλιτέχνες με τον επιχειρηματία». Γιατί στέκεστε μόνο στη διαφήμιση και όχι και στην προσφορά;
«Η φιλανθρωπία είναι το τελευταίο στάδιο του καπιταλισμού. Για να περνούν το χρόνο τους οι κοσμικές κυρίες των πλουσίων και να κάνουν δημόσιες σχέσεις οι καλλιτέχνες τύπου "Σαν Ρέμο". Ο τρίτος κόσμος δεν έχει ανάγκη την ελεημοσύνη της σάπιας Δύσης. Ας τον αφήσουμε ήσυχο μπας και ξεφύγει από την καταναλωτική κόλαση».
- Ο Σαββόπουλος έβγαλε την Καλομοίρα μέσα από μια τούρτα για να του τραγουδήσει «happy birthday» στο Ηρώδειο. Εσείς ποιον καλλιτέχνη θα επιλέγατε να σας ευχηθεί;
«Θα έφτιαχνα ένα ολόγραμμα με τον κλώνο μου. Είμαι υπερβολικά εγωιστής και συγκεντρωτικός».
- Πάντως, ακόμα και στις συνεντεύξεις απαντάτε με πρόζα. Σα να συμμετέχετε σ' ένα ατέλειωτο θεατρικό νούμερο.
«Ασφαλώς και σας αντιμετωπίζω ως θεατρικό νούμερο, διότι δεν σας ξέρω και από χθες. Η επαφή μας είναι αυτό το εφημεριδάτο μονόπρακτο».
- Αν θέλατε να σατιρίσετε τον εαυτό σας, τι θα του καταλογίζατε;
«Το ακαταλόγιστο».