Το Βήμα, 24/04/1999
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ > Η πνευματική ιδιοκτησία και το ιοβόλο «χιούμορ» λόγοι για σφοδρές αντιπαραθέσεις
Ο πόλεμος των... άστρων

Είναι γνωστοί στο πανελλήνιο. Με τις δημιουργίες τους έχουν γράφει... ιστορία. Δημιουργίες που πολλές φορές τους οδηγούν μέχρι τα δικαστήρια για να διεκδικήσουν την «πατρότητά» τους.
Ο λόγος, για τους επώνυμους καλλιτέχνες που τραβούν τον δρόμο της Δικαιοσύνης μετά από αντιπαράθεση που ξεσπάει μεταδύ τουδ με αφορμή το ιδιοκτησιακό καθεστώς των πνευματικών τους «παιδιών». Κάποιες άλλες φορές σέρνονται στα δικαστήρια γιατί έχουν διαφορετική αντίληψη για το χιούμορ. Χαρακτηριστική περίπτωση, η κόντρα του κ. Γ. Νταλάρα με τον κ. Τζίμη Πανούση που την ερχόμενη Δευτέρα θα κριθεί και με τη βούλα του ποινικού δικαστηρίου, αν υπάρχουν όρια ηθικής στη σάτιρα. Συγκεκριμένα, στο εδώλιο του Ε' Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας θα καθίσει ο κ. Τζίμης Πανούσης με την κατηγορία της συκοφαντικής δυσφήμησης σε βάρος του κ. Γ. Νταλάρα.
Αφορμή στάθηκε σατιρικό πρόγραμμα του κατηγορουμένου, κατά τη διάρκεια του οποίου παρουσίαζε βίντεο με τον γνωστό τραγουδιστή να βγάζει λεφτά από το στόμα του.
Η υπόθεση έχει ήδη απασχολήσει και το αστικό δικαστήριο, το οποίο εκτός των άλλων απαγόρευσε στον κ. Πανούση να ξαναχρησιμοποιήσει τον όνομα του γνωστού τραγουδιστή. Και έτσι εκείνος «βάφτισε» τον κ. Νταλάρα «ακατονόμαστο».
Μια άλλη «σατιρικού» τύπου διαμάχη είναι αυτή της γνωστής τραγουδίστριας Αλέξιας με τον κ. Τάκη Ζαχαράτο, ο οποίος ενοχλεί την αοιδό επειδή τη μιμείται.
Ομωδ η πνευματική ιδιοκτησία αποτελεί αναμφισβήτητα μια ανεξάντλητη... πηγή έμπνευσης για τους καλλιτέχνες. Είναι ικανή να χαλάσει ακόμα και τις πιο δοκιμασμένες φιλίες και να τις μετατρέψει σε αβυσσαλέο μίσος, που μετατρέπει άρδην τους πρώην φίλους σε αντίδικους.
Η διαμάχη που δέσπασε τον περασμένο χρόνο μεταδύ του κ.Στ. Καζαντζίδη και του κ. Χρ. Νικολόπουλου δεν μονοπώλησε μόνο τις δικαστικές αίθουσες της πρώην Σχολής Ευελπίδων αλλά και όλα τα τηλεοπτικά «παράθυρα».
Οι μέχρι χθες αδελφικοί φίλοι ξέχασαν τα όσα τους έδεναν, ακόμα και την κουμπαριά τους, και «έβγαλαν τα άπλυτά τους» δημοσίως. Η αντιπαράθεσή τουδ ήταν τόσο σφοδρή, που με τη στάση τους δίχασαν τους συναδέλφους τους και το κοινό δημιουργώντας δύο «παρατάξεις» αλληλοσπαρασσόμενες: τους «καζαντζιδικούς» και τους «νικολοπουλικούς».
Στα δικαστήρια όμως κατέφυγε και ο κ. Λάκης Λαζόπουλος για να υπερασπίσει την «πατρότητα» της γριάς, ενός από τουδ πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες των «Δέκα μικρών Μήτσων». Στη θέση του μηνυομένου ο ηθοποιός που έπαιΖε τον ρόλο, ο κ. Παύλος Χαϊκάλης. Σημείο τριβής για τους δύο καλλπέχνες η συμμετοχή του ηθοποιού σε διαφήμιση, στην οποία εμφανιζόταν ως η γριά των Μήτσων χωρίς την άδεια του κ. ΛαΖόπουλου.
Τελικά, «τα βρήκαν», όπωδ γίνεται σε αρκετές περιτπώσεις, όταν προκύπτει διαμάχη μεταδύ του «φυσικού» και του «θετού» πατέρα.
Το σενάριο επίσης της ταινίας «Ελεύθερη κατάδυση» στάθηκε η αφορμή για να απαγορεύσει το δικαστήριο (πριν από πέντε χρόνια) την ταινία αυτή. Αποτελούσε, λέει, «μετεξέλιδη» του σεναρίου που είχε δώσει παλαιότερα ο σεναριογράφοδ κ. Ντίνος Γιώτης στον συνέταιρό του σκηνοθέτη κ. Γιώργο Τσεμπερόπουλο.
Είναι και κάποιοι άλλοι που θεωρούν εαυτούς «βασιλικότερους του βασιλέως» στο καλλιτεχνικό στερέωμα, και τρέχουν στον εισαγγελέα για να τους δώσει το πιστοποιητικό πνευμαικής ιδιοκτησίας. Από το γραφείο του εισαγγελέα μεταπηδούν στα γραφεία σύνταξης κοσμικών περιοδικών για να δηλώσουν την «απαγωγή» των τέκνων τους. Αυτές οι περιπτώσεις, πάντως, δεν προκαλούν θλίψη ούτε κατακρημνίζουν είδωλα, το μόνο που προκαλούν είναι θυμηδία.
Εύα Νικολάου