ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Ο Τζιμάκος ποιητής

(χωρίς τίτλο)

Δε γίνεσαι άνδρας στο στρατό και στις πουτάνες
Μονάχα τζόβενο, χαφιές σε τυμβωρύχους
Αν είσαι μάγκας έβγα νύχτα στις αλάνες
Και μάθε απ΄ έξω τα συνθήματα στους τοίχους

(χωρίς τίτλο)

Κάτω τα χέρια πρόστυχοι από τις ψυχές των νέων
Σβήνονται τα καντήλια μας και με λαμπτήρες νέον
φωτίζετε τα τάρταρα ξεβράκωτων μοντέλων
και αφήνετε κληρονομιά τετελεσμένο μέλλον

(χωρίς τίτλο)

Με χτύπησε ο Έρωτας στο χάπι του φινάλε
Και τα ’καμα όλα βίντεο, τα πήγα στις μπιενάλε
Να πάρω κάνα Φοίνικα καμιά Χρυσή Αρκούδα
Να γίνω κούφιος Ζεν Πρεμιέ, να μπω μες στη λακκούβα
Με τους ευνούχους-μπιμπελό, τους δήθεν καλλιτέχνες
Που τους ξερνάει το κοινό και γίνονται επαίτες
Των κρατικών χορηγιών, των αιμοβόρων σκύλων
Γαβ γαβ μίλα μου χάι Χάρυβδη και Σκύλα μου
Τα δαγκωμένα μήλα μου, τα λάφυρα η μαντίλα μου
Στους τύμβους τις χωματερές με φανταράκια άμυαλα
Τσάμπα πήγε το αίμα μας στη μάχη στα Γαυγάμηλα.

(χωρίς τίτλο)

Μετά το Γιαπωνέζο, Έλλην είναι το θύμα
έσκασε η Ευρωζώνη, γίναμε Φουκουσίμα
Κλαίνε για μας λυπούνται γριές γεροντοκόρες
Σε όλο τον πλανήτη γαλάζιες νεωκόρες
ανάβουνε καντήλια, προσεύχονται τρυπιούνται
για χάρη της Ελλάδας της ξεπεσμένης πόρνης
που ζούσε με κεσάτια στο βάθος της οθόνης
με νταβατζήδες νεοναζί πρώην μαυραγορίτες
με βουλευτές επίορκους κλέφτες και λωποδύτες
οι Έλληνες στα τέσσερα οι Έλληνες στο πατωμα
ν' ανάψει η αδόλφα Μέρκελ μας το νέο ολοκαύτωμα
(Τ.Π. 1/3/2012)

(χωρίς τίτλο)

Παρόλο που η επιστήμη σηκώνει τα χέρια, ο ποιητής είναι σίγουρος ότι το ρίγος που αισθάνονται πολλοί κατά την έπαρση και την υποστολή της σημαίας είναι η αιτία του καρκίνου.

(χωρίς τίτλο)

Της κοντής ψυχής οι κνίτες της φταίγανε

(χωρίς τίτλο)

Τι είναι ο έρωτας; Μην είν' οι κάμπιες;
Μην είναι τ' άπαρτα ψηλά τεκνά;
Τα ουκρανάιζερ, που δε βαδίζουν,
Που 'ναι ανάπηρα και μουλωχτά;

Όλα ειν' ο έρωτας: κι αυτά, κι εκείνα,
κορίτσια άβυζα, ανορεξικά,
είναι τα χέρια μας που μας χαϊδεύουν,
μας αυνανίζουνε, λυτρωτικά.

Βάλε στη χούφτα σου σέξι μπικίνι,
βάλε στα δάχτυλα μαύρα καλσόν,
συν Αθηνά, και χείρα κίνει,
έθνος ανάδελφον, βουστροφηδόν.

Ένα κουβάρι η ρωμιοσύνη,
ένα κουβάρι που μαζεύει φωλιές,
με αβγά φιδίσια, που ζουν στο κόρφο μας,
και τα ποδάρια μας βγάλαν οπλές.

Δεν είναι σάτυροι, δεν είναι ο Πάνας,
είναι οι κένταυροι νεορωμιοί.
Μισοί είναι άνθρωποι, μισοί είναι κτήνοι,
στίφη παχύσαρκων, δουλοπρεπείς.
(Τ.Π. 14/2/2011)

(χωρίς τίτλο)

Τι Μπετόβεν και μαλακίες, σαν το μουνί δεν είναι τίποτα.

(χωρίς τίτλο)

Το πάνω αρσενικό κεφάλι
μας έφερε σ' αυτό το χάλι
γιατί το κάτω είναι αραγμένο
και παραπαίει σχεδόν μαραμένο
στο κόλπου τα κόλπα παραδομένο
καράβι που σούρνεται παροπλισμένο

(χωρίς τίτλο)

Το Φεγγάρι βγαίνει για τους ερωτευμένους, πράγμα που εκμεταλλεύονται οι επιστήμονες για να το παρατηρούν και να το φωτογραφίζουν. Μα επειδή ερωτευμένοι πάντα θα υπάρχουν, είμαστε υποχρεωμένοι να ανεχτούμε χιλιάδες άχρηστες φωτογραφίες και αστρονομικές φιλοσοφίες του κώλου.

(χωρίς τίτλο)

Τώρα πια το 'χω μάθει καλά το παραμύθι της εξουσίας.
Στις επόμενες εκλογές θα ψηφίσω τους άλλους.

(χωρίς τίτλο)

Φεγγαράκι μου μισό
λύσε το Κυπριακό
Και τη γαλανόλευκη
κάν' τη μου ολόλευκη

Φέξε μου να δικαστώ κι όταν θα παραδοθώ Βρέξε με μάνικα με σάλια Αμερικάνικα

(άγνωστου τίτλου)

Έπεσες με τα μούτρα
στα αυτοκόλλητα φρούτα
που είναι κολλημένα
στη πόρτα του ψυγείου σου
Ύστερα τρως, την κάνεις ταράτσα
Πέφτεις κάτω και σκας σαν καρπούζι
Όχι θα κάτσεις να σε φάει η σαρανταποδαρούσα της Ιζόλα

8 Μαρτίου

Σήμερα είναι η γιορτή της γυναίκας και κανείς δεν μου ευχήθηκε Χρόνια Πολλά. Έτσι είμαι υπερήφανος για τον αναμφισβήτητο ανδρισμό μου.

Άβυσσος η τσέπη του πλούσιου

Πάλι θα μασήσεις το παραμύθι ότι είναι μειοψηφία οι κουράδες στο βόθρο. Θα τις καθαρίσει ο Μάκης και μετά ο ελληνοχριστιανικός οχετός θα μοσχοβολάει σαν τον ιδρώτα του Ηφαιστίωνα.

Δώσε μου ένα παχύ λα, Θεσσαλονικιά ντερμπεντέρισσα!
Τα όργανά μας, μανάρα μου, είναι ξεκούρντιστα!

Αγγελία μοναχικού ποιητή

Έχετε διπλωμένα μουνόχειλα;
Ζαρώνει η κλειτορίδα σας;
Μόνο ένα εμπεριστατωμένο και ακομπλεξάριστο γλείψιμο από έμπειρο γλωσσομαθή θα σας φέρει στα ίσια σας.
Πληροφορίες στο τηλέφωνο...

(Σιγά μη σας αφήσω και τηλέφωνο βρομόμουνα.)

Ανάμνησες!

Ω εφημεριδένιε πολίτη ξετσίπωτε!
Τα χνώτα σου θολώνουν τα τζάμια μου!
Η ποδαρίλα του φαντάρου κανακάρη σου μου κόβει την ανάσα!
You (are) waiting for the αμερικάνικη ανθρωπιστική
βοήθεια ως money εξ ουρανού, ορατών τε Πάντων και αοράτων.
Ατυχείς οι συγκρίσεις του όχι των Δανών με το όχι του Μεταξά.

(Ο Μανωλιός από το Μάαστριχτ θα ξαναχτυπήσει με καινούργια φορέματα!)

Ανατολίτικο δέλεαρ

Σαγανάκι τα μάτια σου
αβγουλάκι μπαγιάτικο μπαγάσικο
γαϊτανάκι η ομελέτα σου καμαρότε καμαρώστε
τον κλούβιο του ποιητικό οίστρο της ημέρας.
Καλομελέτα και έρπεται.
Συνάδελφε, γάμησέ τα!

Βάλε το κόκκινο φουστανελάκι

Ο Έλλην κατεβαίνει στο σκυλάδικο
με φούντα στο γοβάκι τακουνοτσάρουχο

Βάλε την άσπρη φουστανέλα
με σβάστιγκα ομπρέλα
του γερμαονοτσολιά
Λούγκρα με το βαρύ καβάλο
που ζεις απ' το ρεγάλο
του κάθε ευρωλουκά

Βαριά βαλίτσα

Βαριά βαλίτσα σήκωσα για να τη μεταφέρω,
στο τέλος της ανηφοριάς συνάντησα έναν γέρο.
«Που πας Τζιμάκο παχουλέ, με τη μακριά κοτσίδα;»
«Πάω παππούλη, μακριά, να βρω την κληρωτίδα,
να βάλω τα κουπόνια μου τα εφημεριδένια,
μπας και κερδίσω το κρις-κραφτ, να φύγω για τα ξένα».
Κάνει ο γέρος μια βουτιά, μου αρπάζει τη βαλίτσα
και έμεινα χωρίς κρις-κραφτ μία μικρή τελίτσα
που ενώνεται με τις γραμμές μέχρι να βγει το σχήμα ενός ξεβράκωτου
παπά-δαίμονα με ουρίτσα, ξυπνάω και βλέπω δίπλα μου τη σύζυγό μου Ρίτσα!

Σηκώνομαι κακήν-κακώς, πλένομαι, κατουράω,
κι αρχίζω πάλι απ' την αρχή τα άπαντα του Μάο.

Βλαδιβοστόκ!

Βλαδιβοστόκ, Βλαδιβοστόκ, η ώχρα των σπιτιών σου ξεφλούδισε κι έπεσε πάνω στα πεζοδρόμια. Φύσηξε η περεστρόικα κι έγιναν ίσα και όμοια μέλη του κόμματος παλαιά και μέλη κάποιας πόρνης, που για μια τσίχλα, ένα μπλουτζίν πουλάει την ομορφιά της σ' εμπόρους καπιταλιστές, χοντρούς και ματσωμένους.

Βλαδιβοστόκ, Βλαδιβοστόκ. Μαυρίζει η ψυχή μου έτσι που σε κατάντησαν ο Γκορμπατσόφ κι ο Γέλτσιν. Γαμώ το σπίτι σας γαμώ, κωλοαμερικάνοι!

Για την Ελένη

Ο Δούρειος Ίππος δεν είχε τίποτα μέσα.
Δεν υπήρξε καν Δούρειος Ίππος.
Ενώ η Coca Cola υπάρχει εδώ μπροστά μου στο μπουκάλι και την απολαμβάνω γουλιά γουλιά.

Γριά Αλβιώνα πάρτα

(προσωρινά μη διαθέσιμο)

Εδώ και τώρα

Σύσσωμο το έθνος απαιτεί από την κυβέρνηση της Αλλαγής να φέρει στο φως τα δυο συνταραχτικά ντοκουμέντα. Το φάκελο της Κύπρου και τη ληξιαρχική πράξη γεννήσεως της Αλίκης Βουγιουκλάκη.

Είμαστε πρεζάκια

Ήθελα να 'μουνα ψαράς και να 'χα δυναμίτες
στο φουαγιέ να ψάρευα του Μέγκα, του Αντένα,
που μας ποτίζουνε χολή, διαφημισμένο αίμα.
Ψάρευε με τον ντάντι του και ένα μπατζανάκι
μέσα στο όμορφο Τολό, το άμοιρο παιδάκι
κι ήρθε το ιπτάμενο, το hover-craft δελφίνι
κι έπεσε στη βαρκούλα τους που ψάρευε χταπόδια.
Πάει το χέρι του μικρού, πάνε τα δυο του πόδια,
πέφταν οι δύτες στο νερό και οι κάμερες τραβούσαν
μπας και βρεθούν τα μέλη του, να τα ξανακολλούσαν.
Και ξάφνου μπρος στη κάμερα τη sony του Αντένα,
ξεπρόβαλε σπαρταριστό σαν άτυχο λαβράκι,
άμορφο και αιμόφυρτο το παιδικό χεράκι.

Πήραμε όλοι τη δόση μας με το μικρό Δοσούλα.
Στο επόμενο επεισόδιο θα δούμε την Τασούλα,
έτσι όπως την ξεκοίλιασε με ένα κομπρεσέρ,
σε πυλωτή, στα Σούρμενα, ο δράκος του ασανσέρ.

Εκπλήξεις

Αυτό που μαυρίζει ανάμεσα στα πόδια σου είναι ξανθό.
Κι αν λάβουμε υπόψη μας ότι είσαι αναμφίβολα μελαχρινή, καταλήγουμε στο
συμπέρασμα ότι βάφεις το μουνί σου. Είπαμε ρε Σούλα, αλλά όχι κι έτσι!

Εμπρός για μια Ελλάδα αρχαία!

Όμιλος ομιλούντων μήλων υπό τον Μιλόσεβιτς και την άμυλα του Μιλάνου, έσιαξε στο μιλητό μπίζνα απαράμιλλη, μιλιταριστική. Αλυσίδα χωματερών στο Κοσσυφοπέδιο, με προοπτική να κατέβει μέχρι τη θάλασσα. Ανθρώπινα φρούτα θα θάβονται στον βωμό του υπερπληθυσμού, αλλά είναι κρίμα να την πληρώσουμε εμείς την νύφη του Θερμαϊκού, αφού είμεθα ο μοναδικός λαός που δεν γεννάει. Ο Έλληνας το έχει πιάσει το νόημα και ούτε αυξάνεται, ούτε πληθύνεται. Απλά, η φυλή συρρικνώνεται σταδιακά, αυτοκτονώντας με ποιητική μεγαλοσύνη, μη δυνάμενη να αντιμετωπίσει την επέλαση των βαρβάρων.

Έξω το δα από τα Μουδανιά

Οι ρύποι της ατμόσφαιρας είναι τα αναβολικά του μικροαστού.
Φοβού τους Δαναούς και ρύπους εισπνέοντας

Επεισόδιο φθοράς

Γαμιέσαι και πλημμυρίζει ο τόπος πορνολαμπίδες.
Ξεβράκωτες ερινύες (ξέμπαρκες) κυνηγάνε
οιδιπόδεια συμπλέγματα
με 750άρες Kawasaki τετράχρονες.
Aδικα περιμένεις μαλάκα,
η στύση μεταφέρθηκε.

Ήγγικεν γαρ η βασιλεία των ουραγών

Τα αχ και τα βαχ των μοναχών, των μεσαιωνικών αρχών
Των γητευτών των αγαθών, των δούλων ηλιθίων
Τα θαύματα με το στανιό, το εμπόριο με το σταυρό
Το κλείδωμα των ηδονών από μια δράκα αχρείων
Θα το φωνάξω θα το πω σε πείσμα των αφεντικών
Ήγγικεν γαρ η βασιλεία των ουραγών

Η εκπόρθηση του Μανχάταν

Όταν θα πάρουμε το Βερολίνο
ζωσμένοι αντάρτες με μπειμπιλίνο
στα χαρακώματα με τη Βαλέρια
πριν να μας πνίξουν ρώσικα αέρια
θα ξεδιπλώσω πάνα βρακάκι
από της Μάινχοφ της το μυαλουδάκι
Με το γονίδιο τρομοκρατίας
θα κάνω εμβόλιο δημοκρατίας
Όλα θα αλλάξουνε μέσα στη γυάλα
εγώ το ψάρι και εσύ η μπουκάλα

Η Επέλαση των Γαλάζιων

Κεντέρης, Θάνου και Σινούκ,
μείωση των εξοπλισμών μαϊμού
δε βάφουν με πορδές αυγά,
με Φάνη Πάλη-Πετραλιά,
με φερετζέ πολιτισμού,
με Δημουλά του ακοντισμού.
Της εξουσίας τα βρακιά
είναι λεπτά μεταξωτά
και θέλουνε μαστόρους
και επιδέξιους φόρους.

Η Μακεδονία είναι σαν τη Ρόδο χωρίς το πήδημα

Κάτω απ' το ράσο του παπά, του δικαστή το ήθος
παντού υπάρχει ένας μύθος

Η συνομωσία των κυφήνων της Βουλής

Τον λέγαν Βόλγκαγκ Σόιμπλε και ήτανε σακάτης
έβγαζε όλα τα κόμπλεξ του στο ντούρο ελληναρά
πούλαγε υποβρύχια από το καροτσάκι, στραβά
για εκατομύρια στο μιζωμένο Άκη

Φωτιά στα γερμανόσκυλα που πνίγουν την Ελλάδα
να μπουν στο καροτσάκι τους και βουρ για τον Καιάδα

(Γειά σου πρόεδρε Παπουλία με την εθνική μαστούρα)

Η χρόνη του σκόνου

Όταν σου ζήτησα να πάμε για καφέ δεν περίμενα να το δεχτείς γιατί δεν έδειχνες καθόλου να με γουστάρεις.

Να όμως τώρα, που είμαστε ξαπλωμένοι, ολόγυμνοι, πάνω στο κρεβάτι των γονέων σου που λείπουνε στη Βουλγαρία για ιατρικές εξετάσεις.

Τσιμπούκια, πισωκολλητά, γλυφομούνια και τούμπαλιν. Λαχανιάσματα, βογγητά, «καύλα μου», «σκίσε με» και μετά ένα ξερό «Άντε γειά. Θα σου τηλεφωνήσω» αποφεύγοντας να σε κοιτάξω στα μάτια.

Αλλαγή; Αρχίδια. Τα ίδια σκατά.

Μήπως είσαι μεγαλοφυία;

Ανησυχώ, με τρόμο αντικρίζω την εξέλιξη της ανθρωπότητας και έχω τα ίδια συναισθήματα που τρέφουν τα σκυλιά για τα αυτοκίνητα

Μυθολογία Γλυκερινής

Για μένα, οι μούσες ήτανε τρεις
Ο Σαμουήλ στο Κούγκι,
ο γέρος με το τσιμπούκι,
και το κομμουνιστικό τουρλουμπούκι.

Νόμος είναι το δίκιο του τρομοκράτη

Εκτός από καρώ οι καρωτίδες βγαίνουνε και σε άλλα χρώματα;

Ο Διάλος έχει πολλά παγκάρια

Για δες καιρό που διάλεξε να φύγει ο Κουλουσούσας
Τώρα που σκάει ο Αττικής στο πάτο της χαβούζας
Το έκφυλο βαφτιστήρι του θέλησε να βοηθήσει
Τον έμπορα ναρκωτικών που είχε αγαπήσει
Η παχουλή Βολιώτισσα με τη φαρδιά τουαλέτα
Που τον Άγιο Νικόλαο τον εφωνάζει Λέτα

Κάτω τα χέρια άπιστοι από τη μαύρη μπίζνα
του Παττακού τη λεβεντιά την άβουλη Κατίνα
Εδώ δεν είναι σοβιέτ ανίερα κουμμούνια
Και με τη χάρη του Θεού θα γίνω Νόνη Δούνια

(Το έχετε δει το Hitachi του Παντελεήμονος;)

Ο Όρκος του Πεζοναύτη

Οι κυνηγοί κεφαλών
στα μυαλά αφελών
φαντάζουνε ηγέτες

Φορείς μικρούτσικων φαλλών
συναισθημάτων παρδαλόν
αποβατούν με το παρντόν
στις άσπρες μας πετσέτες

Μάνα φέρε την ασπίδα μου
και άσε τα νταηλίκια
Το επί τας μονόδρομος
χρωστάμε τόσα νοίκια

Οι Καλοί Λογαριασμοί Κάνουν τους Καλούς Σκύλους (Good bills good dogs!)

Τιμή και δόξα στο Θεόκλητο Ρίδα

Η μοναδική μονή για την οποία μπορεί να είσαι σίγουρος ότι δε γίνονται σκάνδαλα είναι η μονή ταρίφα των ταξιτζήδων

Οι Τρεις Αγωνίες

1. Γιατί τα τρώμε τα τρυγόνια;
2. Το τρίγωνο είναι γλυκό ή οργανάκι για τα κάλαντα;
Είναι γεωμετρικό σχήμα ή μήπως είναι νέος τρόπος αλλαξοκολιάς;
3. Ρε, δε πα' να γαμηθεί και η φώκια Μονάχους-Μονάχους;

Οι Τρεις Σωματοφύλακες

Που μ' έριξες μανούλα μου μέσα σ' αυτόν το βόθρο
είχα όνειρα για Ντ' Αρτανιάν και με φωνάζουν Πόρθο.

Ο οργασμός της γης θα μας χύσει στη θάλασσα

Τι να μας πει κι η Δύση
που 'ναι κόντρα στη φύση
και τίγκα στη πουτίγκα
Η λήθη προκαλεί ηλιθιότητα
Η φτώχια θέλει επανάσταση
Σκλήρυνση κατά πλάκας, τώρα και σε CD.

Ο πρωκτός είναι η κλειτορίς του ανδρός

Ο μυς ο ερωτικός σε αχρηστία
δεν έχει την αντοχή του πλαστικού
για αυτό και αντικαταστάθηκε
από το ποντίκι του υπολογιστού

Κλείνω το μηχάνημα και έρχομαι να σε συναντήσω δια ζώσης
μόνο εσύ μπορείς να με σώσεις ολόγραμμα του εαυτού μου
στο ουράνιο σινεμά «Προσεχώς Κατσαρίδες».

Οργανισμός Ηνωμένων Εχθρών

Πίσω μου σ' έχω ΟΗΕ
Ψεύτη σαξοφωνίστα
Στου κόλπου τα πετρέλαια
Πουλάκι Σαντινίστα
Με πισσωμένα πούπουλα
Ποζάρει λυπημένο
Σε δορυφόρους πλουμιστούς
Στο show του Εωσφόρου.

Περιθώριο

Σε θέλω χαμαιλέοντα,
αλήτη, κιτρινιάρη,
να τρέχεις στις βουνοπλαγιές,
στα καλντερίμια, στις πλαγιές
που φτιάξανε ανώμαλοι
μ' ατροφικά τσουτσούνια

Ποίημα ποιημάτων

Όλα τα μουνιά είναι ωραία (εκτός απ' το δικό της)

Προμηθέας Δεσπότης

Άτιμη ράτσα οι παπάδες
παπαράτσι αδίστακτοι

Σαν βγεις στο πηγαιμό για τη Μύκονο

Που πας άμοιρε ανθρωπάκο με την βάρβαρη κοινωνική σου οργάνωση;
Το αρχαίο κάλος έγινε αρσενικό και φυτρώνει στα πόδια και στο κεφάλι σου.
Κοίτα τα μυρμήγκια, κοίτα τις μέλισσες
τον γόρδιο δεσμό δεν τον έλυσες.
Ο κόμπος ζει και βασιλεύει τυφλώνοντας τις οπτικές ίνες
τους ψηφιακούς κηφήνες.

Στάση Ζωής

Να μην τις λες τις στροφές
όσο κι αν επιμένουν οι πέστροφες

Στέλλα κρατάω μαχαίρι

Όταν βλέπω στην τηλεόραση την Υπουργό Πολιτισμού σε εκείνο το σήριαλ που λέει για τα Μάρμαρα που πρέπει να γυρίσουνε πίσω αναλογίζομαι: Που 'σαι ρε Φούντα με εκείνο το μαχαίρι που κράταγες;

Τα κύματα του Κουνάβεως

Bρώμα και δυσωδία
από τις αθλητικές κάλτσες των Γερμανοτσολιάδων
που πλένονται στα ποτάμια με την όξινη βροχή
και τα βιομηχανικά απόβλητα

Τα σύκα και η σκάφη

Γύφτοι δημοκράτες, αν δεν υπήρχαν οι βασιλείς ο Βασιλικός Κήπος θα είχε γίνει πολυκατοικίες.

Τα συντριβάνια του θείου Βάνια

Συντετριμμένος του θείου Βάνια
με πιτσιλάνε τα συντριβάνια
Νερά σπασμένα, εγκύων απόνερα
Ζάχαρη άχνη και μπουγατσόνερα

Το παλαμάρι του βαρκάρη

Βρωμάνε τα ποδάρια σου μούτσο
βρωμάνε τα ποδάρια σου μούστο
άφησες τη βαρκούλα σου πειραχτήρι
και ήρθες να με φλερτάρεις στο πατητήρι.
Δεν θα στο κάμω ρε καυλοράπανο το χατήρι.
Θα στο κόψω το παλαμάρι με κλαδευτήρι

Υστερικός Υλισμός

Δεν γνωρίζω πολλά πράγματα για τους Ινδιάνους. Έχω ακούσει επανειλημμένως όμως για την πίπα της Ειρήνης. Για να είναι δε τόσο ξακουστή μέχρι τις μέρες μας, θα πρέπει να ήταν μεγάλη τσιμπουκλού αυτή η Ειρήνη.

Φάσον Victims! (Τα θύματα του φασόν)!

Δεν μας φτάνουνε τα εθνικά μας προβλήματα έχουμε και τα προβλήματα των γαλαζοαίματων εταίρων μας. Εξώγαμο περιμένει (έκανε) η Στεφανί του Μονακό με το γεροδεμένο γορίλα της, ενώ πέντε απόπειρες αυτοκτονίας έχει κάνει μέχρι στιγμής η Νταϊάνα της Αγγλίας. Τα λεφτά, επομένως, δεν κάνουν την ευτυχία, αλλά καλό είναι να υπάρχουνε!

Φάτε μάτια ψάρια

Το ζεστό αυγουστιάτικο βράδυ με βρίσκει ταμπουρωμένο έξω από τις γρίλιες ενός λουτροκαμπινέ μιας βίλας στη Νέα Κηφισιά. Το οφθαλμοφανές εκ των συμφραζομένων της ιδιότητός μου αποσαφηνίζεται πλήρως με την εμφάνιση στον υπό παρατήρηση λουτροκαμπινέ της ιδιοκτητρίας της βίλας. Πρόκεται περί γκομενάρας ημίγυμνης γύρω στα τριάντα με τις βυζάρες της ν' ανεβοκατεβαίνουν σε κάθε της κίνηση χαρίζοντάς μου ένα θέαμα που δικαιώνει απόλυτα τη δράση της συμπαθούς τάξεως των μπανιστηρτζήδων.(Η έξαψή μου φτάνει στο απροχώρητο όταν η γκομενάρα με μια αποφασιστική κίνηση κατεβάζει το μοναδικό εσώρουχο που φορούσε αποκαλύπτοντάς μου ένα θεσπέσιο και ηδονικό κωλαράκι.) Με σταθερές κινήσεις, η ανυποψίαστη ιδιοκτήτρια ανασηκώνει το καπάκι της τουαλέτας και πριν προλάβει καλά καλά να καθίσει αρχίζει να κλάνει συνέχεια και δυνατά, ενώ το χαρακτηριστικό πλαφ της πρώτης κουράδας έρχεται να ολοκληρώσει το ξάφνιασμά μου. Η μπόχα της σκατίλας αναμεμιγμένη με τη μυρωδιά του σκοτωμένου αίματος της περιόδου (καθώς) και η θέα της ματωμένης σερβιέτας μπροστά στα πόδια της γκομενάρας έκανε αδύνατη τη συνέχεια της παρατήρησης.
Κουφάλα δημιουργέ, τα πάντα εν σοφία εποίησες!

Χανούμι μου μαστούρικο

Έλα στην ακροποταμιά να βάλουμε μπουγάδα
να πνίξουμε με νούφαρα τη μαύρη αγελάδα
Να ξυριστώ να ξυριστείς μουνότριχες και γένια
Να ενωθούν στου ποταμού το ανταριασμένο ρέμα
Και τα γυμνά τα χείλη σου στα αμούστακα μου χείλη
Να πλέξουνε με βότσαλα λάβαρο πετραχείλι
Βγάλε από τη μύτη τον χαλκά, και βάλτο στη δική μου
Να με τραβάς να λυτρωθεί το πουλί μου
Έχεις στα μάτια σου φωτιά και στην ψυχή φαρμάκι
Αγγελική λουλούδι μου, πεσμένο αγγελάκι
Σε πότισε η μάνα σου γάλα από τον Καιάδα
Τα βάσανα κι ο πόνος σου μπουρίνι στη λιακάδα
Το μίσος που σε πότισαν τα παντρεμένα ζόμπι
Να γίνει μίτος-οδηγός για να λυθούν οι κόμποι
Να βγεις από το λαβύρινθο της άσπλαχνης μητέρας
πριν σε αρπάξει ο γκόμενος, το αιμοβόρο τέρας

Χρόνια Θολά

Ανάθεμα το θέαμα
στην κόλαση της Δύσης
που κάνει ανταλλακτική
κάθε αξία χρήσης

Ψωροκώσταινα Reloaded

Μου λείπουνε τα ίχνη από τα κακάκια σου στη λεκάνη του καμπινέ.
Μήπως γίνεται αγάπη μου να ξαναγυρίσεις στη φωλίτσα μας μόνο για να χέσεις;

Help!

My best friend came to me this morning and he told me that he was very bad, very very bad.
Terrible headaches, strong pain in the stomach, diarrhoea, very dizzy, throw out every day.
And I told him "We are all sick!"

Homo Teleopticus!

Αργά αλλά σταθερά, μεταμορφωνόμαστε σε χαρδαβέλες!
Ασπρίζουνε τα μαλλιά μας και ο κώλος μας ανεβαίνει στο πρόσωπο!

Jesus' Powder

I am not against technological progress. OK. We went to the moon, we have television, telephones, warm water, etc. etc. But what about the Human Being?

Sex, Drugs and Drugs

Η ποίηση είναι οίηση
Η νόσος των γλεντζέδων
Είναι σερβιέτα φτερωτή
Σε σέξι κυλοτάκι
Είναι αγοράκι ημίγυμνο
Στο Λούνα Παρκ του Τζάκσον
Σβάστικα ψιλοδουλευτή στο κούτελο του Μίκυ Ρουρκ
Αγγελάκι

The Greatest Kitsch

History has always two points of view
The point is to find the line between
So let me give you some points from my point of view
From the eyes of Beautiful Helen to Monika's blowjob
And from Kostas Kafasis' invator fish to Anna Bissi's bottle
Sometimes sickness has fun